genellikle 18 yaşından küçük, dişi insanlara verilen sıfat. fakat 18 yaşından sonra işler karışıyor. bayan mı ? kadın mı? ne diyeceğini bilemiyosun. hayat çok tuhaf misal erkeklerde öyle değil.
çocuk derler, oğlan derler, herif derler, adam derler, bay derler. hiçbir erkek de dönüp ''aayyh çok kabasın'' demez.
aslında her erkeğin tek ihtiyacıdır. ne kadar futbol, basket gibi aptal şeylerle ilgilensede sırf kafa dağıtmak içindir bunlar. her erkeğin içinde kesinlikle kendi kafasında bir kız bulmak yatar umursamıyorum diyen yalancıdır, pısırıktır, sanal alem delikanlısıdır.
bu "kız" denen varlığın erkeğe yararı nedir. çok güzel kafa sikerler; ama bir yandan o kadar tatlı varlıklardır ki, yanında olmasından delicesine hoşlanırsın ona dokunmak, onunla konuşmak bunu dünyadaki başka hiçbir şey hissetiremez hiçkimseye. sevgilin bir "kız" ise. kırılgandır. incitmemeye özen gösterirsin, sonunda ölüm bile olsa koruyup kollarsın. kendinden önce onu düşünürsün. seversin her şeyden çok, belki her gece yatmadan önce düşünürsün ben bunu haketmek için ne yaptım. bu kadar mükkemmellik için ne yaptım ben ? diye kendini sorgularsın çoğu zaman. hayat toz pembe olur. tam anlamıyla hayatın değerini anlarsın. ama ya bir erkeğin hayatında sevdiği bir kız yoksa ?
işte aslında olay burda başlıyor. erkek kız olmadan bir hiçtir. depresif olur sağa sola haykırır. insanlardan nefret etmeye başlar, bakımsızlaşır. karşısına hiçbir zaman doğru kişinin çıkmayacağına inanmaya başlar. kafasına göre kimse karşısına çıkmamıştır şimdiye kadar. kendini tamamen yalnız hisseder. her gece kafasını yastığa koyduğunda tek düşündüğü şey kendi gibi bir kız bulabilmektir. geri kalan tüm hayatını kendin gibi biriyle geçirmek, eğlenmek, iyi hissetmek tek hayal ettiği şey bunlardır. sevdiği bir kız olmayan erkeğin. sadece ne zaman o doğru kişinin karşısına çıkacağını merak eder. çıkmayınca.
başka yerlere yönelir. futbol, playstation, basketbol. sonra efenim erkek neden böyle neden şöyle.
