bir kadına değer verdiğinde erkeğin kadının gözünde değerini kaybettiğini bilen erkektir.
bakın mesela ben.
yıllarca sevgililerimin elini sıcak sudan soğuk suya sokturmuş değilim. el bebek gül bebek şımarttım hepsini. ama bunlar şımardıkça götleri de büyümeye başladı. o götler büyüdü, büyüdü, büyüdü, büyüdü fezaya vardı. sonunda beni beğenmez oldu.
"author onu neden öyle yapiyorsun, author bunu neden boyle yapiyorsun, author sana mesaj attım, üç saniye gecikti cevabın neredesin, bobi ay pardon author terlikleirmi getir, çişin geldiyse seni dışarı çıkarayim mi author,"
işte dostlarm, bu kadın milleti, kendilerine değer verildikçe şımarır... şımardıkça da o tatlı şımarıklığın sebebinin onları şımartan sevgilileri olduğunu unutur.
sonunda, götüne tekmeyi bastığım bir sevgililer ordusu bıraktım arkamda. şimdi de "ay seni çok özledim author, iyi misin author dün gece seni rüyamda gördüm, beni sikmeni özledim author, o hayvan gibi erkkeliğini bana batırışlarını unutamıyorum, bi daha kimse beni senin gibi sikemedi author, cart curt..."
mark antonius a gel ev arkadaşlarını değişelim dememe sebep olan harekettir. bizim ki de sabahtan akşama kadar mesajlaşıyor üstüne kızın ödevleri ile falan ilgileniyordu, üstüne de kız ne dese o.. hepsini geçtim kız bi de terketti. velhasıl aferin arkadaşına. işi kapmış.
