özellikle cahiliye döneminde çok söylenen sözlerden biri. o zamanda diri diri kız çocukları gömülüyordu. artık kız-erkek farketmeden gömülmeden ölüme terk ediliyor o ayrı.
sataşmak anlamında değil bizzat doğu anadoluda karşılaşılan bir durum;
abla görevi icabı vanda doğum yapacaktır hastanede yatış işlemleri yapılır.
hazırlıkları beklerken her hastanede olduğu gibi insanlar tanısır ve birbirlerinin durumlarını sorarlar.
bunlardan biri de annedir.
anne, ileri yaşta omasına rağmen bebek beklediği anlaşılan kadına sorar;
-allah sağlık versin sizin bebeğinşizin cinsiyeti ne?
+bilmem daha söylemediler.
-sağlıkla hayırla doğsun da inşallah. hayırlısı olsun.
+hayırlı deme, hayırlı evlat kız evlattır.
üzülünür mü bu duruma kızılır mı bilinmez ama iç acır...
Bu baba bilmezdir ki, ileride, kız evladı, hayatının en vefalı kişisi olacaktır. Babasını arayacak, soracak, hastalığında başucun da uyuyup, ilaçlarını kendi elleriyle içirecektir, babanın en sevdiği yemekleri yapıp, bebek besler gibi babayı besleyecektir. Baba'ya, umutlar verip, moralini düzeltecek, O'nu sevdiğini söylemekten hiç çekinmeyecektir...
Bu düşünce de olan baba adayının, bilmesi gereken çooook şey vardır çooook!
düşüncesizlikte ve saçmalamada baya bi ilerlemiş hatta bayrak taşıyan bi arkadaşın ideasıdır. unutmayalım ki sizi de o kız çocuğu sayesinde de burda saçmalıyorsunuz.
daha çok kızlardan duyulan cümle. çünkü çevre faktörlerine göre kız çocuğuna bakmak daha zordur onlara göre. ayrıca kadın cinayetleri mevzusu var birde. bunlar kendi görüşüm değil kızlardan zamanında duyduklarım. bence cinsiyet çok önemli değil hayırlı insan olsun yeter.
