Benim bu. Kız çocuklarını o kadar çok seviyorum ki. Erkek çocuk kız çocuk gibi olmuyor abi. Erkek çocuğu en fazla 6-7 yaşına kadar bebek olarak seviyorsun. Sonra büyüyor. Gözünde büyüyor. Sen büyütmesen de o büyüdüm moduna giriyor zaten.
Ama kız çocuk öyle mi. Bi kere en az 14-15 yaşlarına kadar bebek gibi seviliyor. Daha sonrasındaysa ebeveynin kafa yapısına göre 40 yaşındaki kız evlat bile ufacık çocuğa duyulan merhametle sevilebiliyor. Tabi şahsi görüşüm bu.
Şahsen kız çocuğum olsun isterdim.
Kız evlat sahibi olmak bu dünyada cenneti yaşamaktır, işten eve uçarak gelme sebebidir, her baba deyişinde için mutlulukla ve huzurla dolmasıdır, allahın bir erkeğe en büyük armağanıdır.
Kız evlat sahibi olmayı kötüleyen kardeşlerime umarım yaradan kız evlat nasip eder, bu mutluluğu onlar da tadar.
Ne kadar çok kulp takmışsınız anasını satayım odur budur diye. Kız çocuğu seviyordur, bu kadar basit. Sapına kadar benim bu kişi. Hangi kız çocuğunu görsem gözlerim parlıyor, içim atıyor sevmek için. Deliler gibi kız babası olmak istiyorum.
şuan beraber olduğum erkektir; oğlum olursa çöpe atarım lafıma bile trip atıp, ikiside benim çocuğum ama minik etekler alsak ne güzel olur kızım için yaşarım diyenlerdendir.
kız çocuklarının daha sevimli ve ailesine daha bağlı olduğunu bilen erkektir. daha önce iki erkek çocuğu olan ve sonradan kızı doğan bir arkadaşımın tanıdığına, arkadaşım sormuş: "kız babası olmak nasıl bir duygu?" arkadaşı da: "sorma evde iki tane öküz besliyormuşuz daha önce" demiş.
kız çocukları hem fıtrat itibariyle sevimlidir, hem de kendilerini sevdirmeye çalışır. erkek çocuğu ise hem genelde sevimli değildir hem de kendini sevdirmeye çalışmaz.
çocuğu olmasını isteyen erkektir. eğer kız çocuğu olmasın, erkek adamın erkek çocuğu olur diyorsa yazık o ailede büyüyen çocuğa. babası gibi sapkın olmaz umarım.
soyum devam etmeli diyen geri zekalılardan değildir, kadınların isterse evlendiklerinde soy isimlerini değiştirmediğini de hatırlatayım. o kafayla çocuk yapıp, yetiştirenler acilen kısırlaştırılmalı diye düşünüyorum.
