garip durumdur ama gerçektir.
dpü merkez kütüphane kantinin de oturuyoruz panpalarla.
mayalar hakkın da bir gırla dönüyor ama görseniz, ne eğleniyoruz..
herkes mi komedyen olur arkadaş bir panpa grubunda..
dedim şu tiyatroyu biraz drama dönüştürmenin vakti geldi.
elime s3 ü mü aldım, ve grubun muhabbetinden biraz sıyrılıp haber okuyomuş havasına büründüm.
10 dk falan öyle kaldım sonra rolüme bürünerek:
-kanka, endonezyada tsunami olmuş, avustralya , yeni zellanda, endonezya ve hindistanın bir bölümü uydudan görünmüyormuş dedim.
betler benizler attı bir anda. ama cidden çok başarılı oynamıştım rolümü. kendimi tebrik ettim içimden. biraz sonra kendine biraz gelen arkadaşlarım ;
-siktir lan göt, ne yalan söylüyosun, gibisinden tedirgin cümleler kurmaya başladılar.
ben bu cümleleri bekliyordum zaten, daha önceden hazırlamış olduğum eski tsunamiyi anlatan haberi, en yakın arkadaşıma gösterdim ve :
-al lan bak, piç, tsunami hala ilerliyomuş dedim.
diğer arkadaşlarım 'nolur onaylama der gibi ' çocuğun yüzüne bakarken , çocuk ortamın vehametiyle durumu çakmayıp:
- doğru lan amına koyum dedi.
herkes sapsarı.
doğal sarı rengi. bi süre çıt çıkmadı. inançlar doğrultusunda herkes tövbe ediyodu.
birazcık daha kaptıranlar şehadet falan getirdiler.
bense yvaşça ayağa kalktım:
-amına kodumun malları!!!1!!bir!!
deyip olanca hızımla koştum.
arkamdan oyşh seslerine karışan küfürler duyuluyordu.
