en başta parçalar...radyoda değil tabii onlar cıstak cıstak dans ediyorlar ama ev karanlık, dışarısı ve insanı en derininden yakalayan acımasız parçalardır.
sonra bi de kıyafetler var...duraklarda yine aynı yüzler var sabah- akşam gördüğün ama yüzleri gözükmüyor kapamışlar, üşüyorlar.
kış fenadır yahu...birileri eğlenir yağdırdığıyla, birileri sığınmaya çalıştığı yerde hala üşüyordur.
yazın sahillerde cillop gibi pürüzsüz bacaklarla havalı havalı gezen kızlarımızın,kışın gelmesiyle bu pürüzsüzlüğün yerini engebeli maydonozumsu bi zemine bırakması,hatta bu bölgenin çorap niyetine kışın hayli kullanışlı bir şekilde kullanılmasıyla karşılaştığım anda 'ıyyyaak kız olmaktan utandım bea' diye tepki vermeme ama daha sonra hatırlayıp şu an aklıma gelmesidir herhalde kışın gelmesiyle değişenler.
