gece balkonda sigara içerken üşüyen diz kapaklarımın dışında her şey. özellikle kar yağan gecelerin sabahında yapacağım kardan adamı tasarlayarak uyumanın verdiği mutluluğu herhangi bir şekilde betimlemek mümkün değil.
Sıcak çikolata ve kahve. Sabahlara kadar yağan kar yağışını izlemek. Kar topu oynamak. Karların içinde dolaşmak falan. Harika duygular dostlar tavsiye ederim.
Geceden yerlere yağmış karlara kimse basmadan senin basman. Kar yağarken oluşan o güzelim sisli sessiz hava. Ah ah keşke Kuzey ülkelerinde yaşasam hava sürekli serin kapalı yağmurlu ve karlı olsa.
Kardan adam değildir. Tüm kardan adamların şeklini skeyim ben. Bu kardan adam denen skik yüzünden yaşadığım travmayı hiç unutmam.
Gece yarısından sonra eve dönerken rastladım kendisine. Sokak lambaları yok etraf karanlık ve bayağı tenha eve doğru ağır adımlarla yürüyorum. Bir de sigara yaktım soğuk havada tüttüre tüttüre gidiyorum. Biraz ileride bir siluet beliriyor gibi ama pek siklemedim. Bu saatte ve soğukta kimse dışarda olmaz. Biraz daha yaklaşıyorum insana da benzemiyor ama ilerde dimdik bana bakıyor.
Ulan ne bir hareket ne bir kıpırdama tamamen bana odaklanmış halde. izlediğim seri katilli korku filmi sahnelerinin hepsi gözümün önünden geçiyor. Ortam ölmem için tamamen uygun ortam filmdekinden daha korkunç.
insan korkusunu bastırmak için şarkı söyler ya işte ufaktan mırıldanıyorum. Bir iki adım sonra farkefiyorum ki söylediğim şarkı: dünyada ölümden başkası yalan. Yolunu yordamını sikeyim. iyice yaklaşıyorum ama ırıspı çıçığı kıpırdamadan beni bekliyor. Korkudan net bakamıyorum da.
En son cesaret edip baktığımda anlıyorum yaşadıklarımın hepsinin oraya dikilmiş bir kardan adamdan dolayı olduğunu.
