iş makinesi yakıp yol yok derler.
Doktor dövüp iyileşmek isterler.
Elektrik faturası ödemeyip kesilince isyan ederler.
Kan toplama aracını yakıp kan dilenirler.
Itfaiye aracı yakıp yangının sondurulmesini beklerler.
Tirlari yakarlar ticaret gelismiyor derler.
Ambulans yakarlar hastaneye goturulmeyi beklerler.
bu kürtler ne istiyor?
kendi dillerinin resmi olmasını,
kendi dillerinde eğitim flan filan.
peki bu kürtler üniversiteye nasıl giriyor?
cevap: ygs.
peki ygs hangi dilde yapılan bir sınav?
-türkçe.
bu mk kürtleri madem türkçe biliyor, hem de bir üniversite kazanacak kadar, neden sağda solda devlet bize yardim etsin diyorlar?
sürekli öldürülmeleri ama hala buna sebep olan kişiye inanacak kadar salak olmaları. bir de hala daha bir devlet yönetebilecek zekaya sahip olacaklarını düşünmeleri. yani bırak devlet kurmayı *
faşistlerin, ırkçıların çok takla atınca varlıklarını kabul edeceklerini ve kendilerini insan statüsünde göreceklerini sanmaları.
oysa köprünün altından o kadar sular aktığı ve aşırılıklar törpülendiği halde hala "kürt diye bir şey yok", "kart kurt sesleri", "bin yıldır kürtler haindi (halbuki yoklardı hani?)" , "kürtçe diye bir dil yok" geyikleri bir türlü bitmemekte ve hala kürtlere sırf kürt olarak doğdular diye alay ve hakaret yağmuru sürdürülmektedir.
sağa sola kürdçe sandığı isimlerle hitap edince oranın kürd bölgesi olduğunu sanmaları mesela.
yani şey gibi mesela viyana'ya beç diyoruz yahut gjokarest'e ergiri diyoruz seviniyoruz, tebriz'e güneydoğu türkiye, selanik'e batı türkeli diyoruz seviniyoruz. çok mutlu oluyoruz. sonra ateş yakıp etrafında halay çekiyoruz. demirçağ adamları ölmedi, neandertaller kıtalar dolaşıyor...
tabi bu canlılar kolay mutlu oluyorsa ne diyebilriz ki, mutluluğun zeka ile ters orantılı olduğunu pek çok kez okudum. bu mantık hataları biraz da bununla ilintli sanırım.
