o zaman türkiye değil kürdiye ve benzeri isimlerle anılır olacak ülkedir. ayrıca bazılarının olmayacağını bile bile hayalini kurduğu ütopyanın bir parçasıdır.
(bkz: bluevelve den seçmeler) kategorisine girebilecek, bol yazılı, sıfır mantıklı başlık konusu.. *
resmi dili kürtçe olan bir türkiye kürd ve türklerin kayanaşacağı bir ülke olurmuş. bölünme paranoyasıymış. Beyinlilerin çözümlerinden birisiymiş. kürdler kürtçe resmi dil olursa ayrılmayı düşünmez bilakis medeni ve çağdaş bir ülke olduğu için daha bir sarılırmış Türkiye'ye. falan fişman. gülüyorum tek kelimeyle.
Türkiye Cumhuriyeti 72 azınlıktan 71 inin sorunsuz yaşadığı bir ülkedir. Bazılarının sorunu varsa önce o beyinli çözümlerini bunun neden olabileceği konusuna yönlendirmelerini öneririm. ip ucu olarak ta 1890 - 1935 arası 200 isyanı gösteririm.
Bu ülkede kan akar, ölen ölür de bazılarının şerefsiz planları gerçeğe dönmez. Tarih öğretmeninin cezalandırmaktan bıktığı bazılarının hala yaramazlar listesinin başında olmak ve cezalandırılmak arzusunu mazoşistlik kavramından başkasıda açıklamaz.
üniter yapısı ile mümkün değildir. federasyon haline getirmek göt ister derdim lakin akepeye yüzde bilmem kaç oy veren ve öz benliğini yitirmiş türk milletine güvenemiyorum.*
fazla değil! bundan 5 yıl önce; 14 temmuz 2004 tarihinde, 5218 sayılı yasa ile bu ülkede ölüm cezası tamamen kaldırıldı. bir insanın yaşamına son verme hakkı, bir başka insana ya da insanlara verilmemeli idi çünkü bu ülke, boynuna vatan haini yaftası geçirilip idam edilen vatanseverler de gördü.
ve onlar, darağacına yürürken şöyle seslendiler;
- 'yaşasın! türk ve kürt halklarının kardeşliği!'
kimileri, bu cezanın kalkmasına direndiler ve halen de tasvip etmeyenlerin, kısasa-kısas gibi ilkel yasaların uygulanmasını gerekli görenlerin sayısı oldukça yüksektir. ancak, bu ceza türk hukuk sisteminden; koparılan onca yaygaraya rağmen kaldırılmıştır.
bu ülkede, resmi kayıtlara göre 15 milyon civarında kürt kökenli vatandaşımız var. bu nüfus, bugün avrupa birliği olarak adlandırılan kıta ailesini oluşturan bir çok ülkenin toplamından daha fazla bir sayıya denktir.
onlar, kökenleri ne olursa olsun bu ülkenin bireyleri olarak, hukuken de sahibi oldukları topraklar üzerinde; kendi dilleri, kültürleri ve değer yargıları ile yaşam sürdürmektedirler. onları yok saymak ya da çoğunluğun sahip olduğu dar aidiyet kalıpları içerisinde yaşama şansı vermek; akıllıca olmadığı gibi uygar ülke insanlarına da yakışan bir davranış değildir.
- her şey olacağına varır! olacakları görmek için müneccim olmaya da gerek yoktur!
