devrimciler eğlenceli adam vesselam. küba başlığı altında yazılanları okuyup rahatlıkla eğlenebilirsiniz. atatürk heykeli olan yüce devletten tutun orada yaşamadığı halde yıllarca kalıp hiç kötü tarafını görmediğimden bahsedenler mi ararsın, övgü dolu devrim güzellemelerinin artılara boğulduğunu mu görmezsin. biri de kalkıp dememeşi ki bu ülkenin fahişeleri ve sefaleti ünlüdür diye. aslında, bir kaç tanesi demiş uyuşturucu ve seksi ile ünlüdür diye basmışlar eksiyi. puhahahah.
efenim yakında başkan obama yı ağırlayacak olan amerikan ülkesi.
bir ara bizim kemalistlerin solcuların ve devrimcilerin tavaf ettiği ülke idi. sanatçı güruhu gider gururla fotoğraf çektirirdi felan. şimdilerde karıları kıçına usa bayrağı giymiş salına salına yürümekte sahilde.
insanlarının yokluğa rağmen neden mutlu olduğunu anladığım ülkedir. hatta esas bizde mi yokluk var diye de düşünmeye başladım bu ülkeyi okuyunca. oranın halkı olsam küba'nın değişmesini açıkça pek istemezdim. 60-70 model fiat direksiyonlu eski arabaları görüp binsem bile:
"“Çocuğum ne olacak” korkusu yok
insanın çocuğu için endişelenmemesinden daha büyük zenginlik yoktur herhalde. Bu ülkede daha kadın hamileyken, devletin kurduğu hamile merkezlerine gitme zorunluluğu var. 70’li yıllarda, hamile pilatesi başlatılmış bu merkezlerde, ayrıca çocuk bakımı için eğitim veriliyor. Doğan çocuk, devletin sayılıyor. Her tür sağlık ve eğitim hizmetini devlet karşılıyor. Eğitim de tabii ki eşit.
Sağlığın için endişelenmek yok
11 milyon nüfusluk küçük bir ada olan Küba, tıp alanında dünyada en üst sıralarda. Çocuk lösemisini yüzde 80 oranında tedavi edebilecek kadar ileriler. 30 bin doktor çalışıyor. Sadece kendi ülkelerine değil, tüm Güney Amerika ülkelerine sağlık hizmeti veriyorlar. Tabii ücretsiz!
Açlık yok
Devlet, karneyle her aileye ihtiyacı olan yiyeceği dağıtıyor. Tavuk, et, pirinç, patates, şeker... Kişi başı, karnı doyuracak miktar, devlet eliyle veriliyor. Elbette, çuval çuval değil. Örneğin; kişi başlı aylık 2 kilo kırmızı et veriliyor meselâ. Tavuk dersen o daha çok. Eh bizim ülkemizde asgari ücretle geçinen biri her ay kişi başı 2 kilo et yiyebiliyor mu acaba?!
işsizlik yok
Devlet herkese iş veriyor. Ve maaşlar arasında yüzde 3’ten fazla fark bulunmuyor. Doktor olmuşsun, garson olmuşsun pek fark etmiyor.
Sokakta yatan evsiz yok
Bana en ilginç gelen bu oldu. “En gelişmiş” diye tanımladığımız ülkeler bile evsiz kaynarken Küba’da bir tane sokakta yatan insan yok.
“Kadına şiddet” yok!
Zaten genel olarak kavga-dövüş-bağırış-çığırış yok. Korna çalan bile yok. Hani, belediye suyuna sakinleştirici karıştırıyorlar diyeceğim ama belediye suyu da yok. Her yer doğal kaynak ve su fışkırıyor. Dönelim şiddete; elbette ufak tefek olaylar oluyormuş ama bir kadına hafifçe dokunmanın cezası bile 5 yıldan başladığı için belki de, öyle şiddete filan rastlanmıyormuş. Hele “karısını öldüren kocalar var mı” sorusunu sorduğumda, bana sapıkmışım gibi bakmaya başladılar. “Nereden aklına geliyor böyle şeyler” dedi bana genç bir Kübalı kadın.
Boşanma yok
Çünkü evlenme de yok. Kübalılar genellikle resmi evlilik tercih etmiyor çünkü ayrılmak isterlerse işlemlerle uğraşmak istemiyor. Resmi imzaya gerek duymuyorlar çünkü boşanma sırasında paylaşılacak mal, mülk kısaca nafaka-miras gibi kavramlar yok. Zaten her şey devletin.
Ter kokan kimse yok
Sabun-şampuan karneyle. Hepsi Küba malı. Fazladan almaya kalkarsan pahalı. Ama herkes tertemiz.
Eğlencesiz gün yok
Müzik ve dans her şeyleri. Sanki ibadet gibi. Her ân her yerde eğlence var. Sokaklarda, meydanlarda toplanıp, dans ediyorlar.
Tarlalarda organik olmayan gıda yok
Tavuk çiftliği yok meselâ. Bahçelerde yetişiyor tavuklar, ayağı toprağa değiyor. Tıpkı çocukluğumuzdaki tavuklar gibi lezzetli oluyor.
“Kazık yemek” korkusu yok!
E her işletme devletin. Çalışanlar da devlet memuru. Ama bizdeki öğretmen evleri gelmesin aklınıza. Örneğin, Hilton Otel, Devrim sonrası olmuş Küba Özgürlük Oteli. En görkemli şovlar, en güzel caz kulüpler aslında hep devlet işletmesi. Ayrıca, Küba’da turistler de devlet koruması altında. Turiste zarar vermek en büyük suçlardan biri.
Para yok!
Evet para yok! Doktor, aylık 20 Euro karşılığı bir maaş alıyor. Hayır yanlış yazmadım; en yüksek maaş bizim paramızla aylık 60 lira. Az geldi değil mi! Şimdi “nasıl geçiniyorlar” diye düşünüyorsunuz. Ama işte elektrik de 0,50 kuruş. Ev kirası yok, sabundan yiyeceğe temel ihtiyaçlara para harcamak da yok. Hastane masrafı, eğitim masrafı yok! Çocuklara kalem almak bile yok. Lüks yok ama ihtiyaç da yok!
Reklâm tabelası yok
Asla yok. O yüzden Küba sokaklarını fotoğraflamak gibisi yok gerçekten."
orta doğu çalkantısında yaşayan, sadece avrupa'da gezmiş biri için bir başka gezegen deneyimi vaadeden ülke.
anlatılacak onca şey, söylenecek onca söz, dinlenecek yüzlerce şarkı var küba'dan bahsedeceksek eğer. ancak özellikle bugünlerde Küba'daki ilk günümde, Havana'nın ara sokaklarında yürürken "buenos dias" diye sırtıma gülümseyerek vuran adamın bendeki turist gerginliğini gördükten sonra yine gülerek "in Cuba no terrorism, no mafia. enjoy Cuba!" deyip uzaklaşmasının, bu cümlenin ne kadar kıymetli olduğunun farkına her saniye biraz daha varıyorum.
Sosyalizmin ete kemiğe büründüğü ülkedir. Eğitime verdiği önem öyle büyüktür ki, bir tek öğrenci için tam donanımlı okul açan ülkedir. Çocuklara her gün bir litre bedava süt dağıtan ülkedir. Dünyaca ünlü müzik grubu Bueno Vista'nın anavatanıdır.
1 ay tursuz ve özgürce gezdiğim, halkla tanıştığım, bir tane bile evsiz, aç insanın olmadığı güvenli ve stressiz ülke. yaşadıklarımı, devrim müzesini, karnavalı, devrim kutlamalarını, yediklerimi, görsellerimle blogumda anlatıyorum: http://www.celebialper.com/category/kuba
müziğin ve dansın ülkesi. millet açlıktan kırılsa da sanattan vermiyorlar. herkes neşeli, her daim sanki ''amaaan siktir et bidaha mi gelcez dünyaya'' modundalar. çok kasmıyorlar. kokteylleri de ünlü. sokaklarda müzik, sürekli dans eden insanlar, muhteşem iklimi... hayalperestler için ideal yer. ayrıca çok çok çok ucuz. yerleşmek için de fena sayılmaz. para biriktirip inzivaya çekilebilirsiniz.
amerika'nın uyguladığı ambargo sonucu kendi teknolojisini geliştirmiş ve tıp alanında dünya çapında gelişmelere imza atıyor.birçok ulkeye doktor ihraç ediyorlar.
en son kansere karşı geliştirdikleri ilaçla gündeme geldiler.
abd'ye kafa tuttuğu herkesçe bilinirken, dominik cumhuriyetinden küsküyü yediğini bilen kişi sayısı bir elin parmakları geçmeyen ilkel ülke.
(bkz: rafael trujillo)
Küba deyince akla gelen ilk şeylerden biri de puro. ABD Başkanı John F. Kennedy, Kübaya ambargo kararını imzalamadan hemen önce, zor zamanlar için 1200 Küba purosu satın almış.
Küba hakkında duymamış olabileceğiniz bazı ilginç bilgiler
Nasipse kısmetse önümüzdeki aylarda gideceğim ve iki haftamı geçireceğim yürekli ülke.
Havana vadilerinde zamanında kölelerin ilkel yollarla toplayıp işledikleri tütün tarlalarını arşınlayacak olmanın mutluluğunun yanı sıra 1 mayısta orada bulunacak olmak daha da bi heyecan verici.
1 mayıs günü Che mozolesinin altından puromu yavaşça tellendirirken öbür yandan da emperyalist düzene selam çakacağım.
Bekleyin beni.
