insan acı çeker. iç evreninden dünyaya açılan kara delikten geçmeye çalışır. anlam arar. ama bazen faydalar faydasız, imkanlar imkansızdır.
noktalı vürgülden sonraki bölüm ise belki de türk müzik tarihinde görece kavramına, izafiyet teorisine bırakın atıfta bulunmayı, direk kafa atan tek bölümdür.
Az önce facebooka girdim tesadüf bir “ Emrah genel evde ablası ile karşılaşıyor “ paylaşımı gördüm. izlerken koptum tabi gülmekten.
Sizinle de paylaşmak için YouTube da arattım ama bulamadım. Fakat onun yerine “ emrahın ablası elletiyor” , “ emrah anasını patronuyla basıyor” , “emrahın tuvalet sefası” gibi bir sürü saçmalık çıktı.
Hem komik hem de iğrenç bir şey ya. Düşününce eskiden türk filmleri resmen fantazi dünyası üzerine kurulmuş bu ne.
iki elinle yüzünün iki tarafından merkeze doğru baskı uygula, ikinci bir kişi aynı anda kaşına ortadan basmak suretiyle yukarı kaldırsın.
evet. artık emrah olmak için bir sebebin var.
