tee çocukluk zamanımda televizyonda izlemiş olduğum, gerim gerim gerdiren bir filmdi. o yaşımda epey korkmuştum haliyle. daha sonra ne zaman yaz tatilinde denize girsem aklıma gelirdi. aklımızda yer etmiş.
az önce tekrar izledim. *ve yine benzer heyecanı yaşadım. ayrıca bu filmin başarısında müziğinin de payı büyüktür şüphesiz.
insanların içine köpek balığı korkusunu yerleştiren film. marmarada, egede, karadenizde yüzüyoruz yinede irkiliyoruz, korkuyoruz "acaba" diye salak salak düşüncelere dalıyoruz, alacağın olsun steven spielberg !
mahallenn şefi martin ilk filmde "gülümse orospu çocuğu!" diyerek jaws'ı havaya uçurmuştu sonra da pis pis gülmüştü. kimin akli dengesi bozuk? sonra jaws kişisi saldırır tabii. kıyıda manyak var.
sonra bu martin lavuğu depresyona falan giriyordu. suya yanaşamıyordu falan. hep beraber üzülürdük onun adına artık denizde roketatarlı saldırı yapamayacak diye. zaten bence jaws'ta bir hata yok. sen göt içi kadar sandalla gezersen koca okyanusta o da yer seni. işi bu. ama ben daha roketatar taşıyan bir martin görmedim. hepsini bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesine kapamışlar. bu martin kaçmış gitmiş okyanus kıyısına balık avlıyor.
