Üniversitelerini politik amaçlar doğrultusunda kullanıp iş sahasındaki arz-talep dengesini yakalayamamış bir ekonomik sistem içerisinde "gelecek garantisi" adı altında insanları eğitip ardından da işsizliğe terketmek elbette "sosyal devlet " anlayışı içerisinde tuhaf kaçmaktadır.Asgari ücretin 403 ytl olduğu ve açlık sınırının 846 ytl olduğu bir ülkede işsizler kadar kadrolu ya da sözleşmeli olarak devlet kurumlarında çalışan " orta direk " denilen memur kadrosu da donuna kadar sömürülmektedir. Bütün bu gerçekler karşısında pembe ekonomik tablolar ve istatistiki yalanlar ile yaratılan siyasi bir sanal ekonomi elbette seçim öncesinde de sanal vaadler ile halka paketlenmişti. Yıllardır yaratılmaya çalışılan bir "orta direk " sınıfı ve işsizler ordusu bir şükür toplumu haline getirilmeye başlandı , sosyal devletin yurttaşına sunması gereken temel hizmetler sosyal devletten bağımsız kurumlar tarafından özelleştirmeler yoluyla sahiplenildi geriye kalan ise hakkını kimden arayacağını bilemeyen , devlet bürokrasisinden bunalmış ,iktidar erkinin palavralarına gönül vermiş "fakir ama mutlu" sanal insan gerçekliğiyle yaşamaya mahkum edilmiş sadaka toplumunun demokrasisine alıştırılmış bir kitle kaldı.Allah razı olsun :P
oecd gibi, gelişmiş yahut gelişmekte olan ülkeler arasında işsizlik açısından ispanya'dan sonra ikinci geliyoruz. ikinci en çok işsizi olan ülke. buna bile sevinenleri gördüm, "nası koyduk ispanyaya" gibisinden.
türkiye'de çekilmez sorundur. hangi partiye oy verirseniz verin, hangi düşünceye sahip olursanız olun kapitalizmin nasıl bir canavar olduğunu görürsünüz, işe gireceğiniz yere hey ay 20 milyar kazandıracak olsanız dahi size 1 milyar vermeye çekinirler, işsizlik olduğunu bildikleri için sen kabul etmezsen nasıl olsa birisinin canına tak etmiş olacak ve kabul edecek diyerek açlık sınırındaki rakamları önermekteler.
kısaca açayım bu işsizliğin benim psikolojim üzerindeki etkilerini :
x anadolu lisesini aslanlar gibi bitirdim, iyi bir ortalamayla, y teknik üniversitesine girdim ve 4,5 senede de orayı bitirdim, yeni mezun olmama rağmen sektörümde 2,5 yıllık çok ciddi tecrübe sahibiyim, hem okul hem iş neler çektim bir ben bilirim, sırf işi öğrenmek için yol paramın da altında 2,5 yıl çalıştım ve online satış yapan bir mağazanın sistem yöneticiliği pozisyonuna başvurdum. şirket sahibi 12. dakikada ücret konusuna geldi, hey maaşallah, ne mülakat ama, ne kadar ücret düşünüyorsun dedi, adam her işi yapabileceğimin farkında ve benden hayvan gibi yararlanacak, ben yeni mezun olduğum için 1300-1400 ytl düşünüyorum dedim, biz 750-800 düşünüyoruz demez mi, lan taksim'de dilenecek olsam daha fazla para alırım, manyak mısın be adam diyemedim. az önce kendisine e-posta atıp kibarca reddettim.
şimdi en iyi liselerde, en iyi üniversitelerde okuyup okurken 2,5 yıl para almadan cebimden çalışmak için ödeyerek kariyer yapmama rağmen eğer ben 1,5 milyara maaş bulamıyorsam başbakanım çıkıp miting falan yapmasın, böyle saçmalık olmaz. yeni mezun olduğum için 800ytl'ye çalışmak zorunda değilim, bilgim var, heyecanım var, şevkim var, ama piyasada bana çömez ucuz iş gücü olarak bakılıyor. ulan 800 ytl aldım diyelim, evliyim diyelim, 500'ü kiraya verdim, 150'si yemek ve yol masrafım olsun, geri kalan 150 ile de faturaları ödedim diyelim(nasıl faturaysa onlar o kadar az), neyse geriye kaldı 0, biz bu sıfırın neresini yiyelim hanımla, diplomalarımı yesem 2-3 ancak idare ederiz, hayır cv'de referanslar kısmına başbakanı da yazıyorum ama yemiyor kimse. amerika'da bill gates hükümete neler söylüyor bakın:
insanın sinir katsayının tavan yaptığı günlerin toplamını kapsayan ve giderek çevresindekilerce çekilmez hal almaya doğru gitmesidir. özellikle iş sahibi insanlarca iş sahibi olabilmenin çok kolaymışcasına tanımlanabilir olmasına acaip bozulursunuz. ve fakat işsizsinizdir ve kapitalizm her daim görev başındadır. size düşen akıllı ve uslu bir biçimde cv doldurmaya devam etmektir.
bir yandan evde olmanın ve istediği şeyi zaman kısıtlaması olmadan özgürce yapmanın rahatlığı diğer yanda belirsizlik ve maddi sorunlar derken insnaı yoran , yıpratan durum.
Çalışma gücüne sahip kişilerin iş aramalarına rağmen iş bulamamaları durumudur. Bu tip işsizlik "gayri iradi işsizlik" olarakta adlandırılır. işsizlik, yapısal işsizlik, mevsimsel işsizlik, konjonktürel işsizlik ve teknolojik işsizlik olarak çeşitlidir.
