öğrenci evinde pilav yapma yeteneğim üzerine konuşmalar dönerken birden doğaçladım.
+abi bu pilavdan başka herşeye benziyor.
-iki kişinin yediği pilav değildir.
yıl 1995. yer lise kantin. fonda yonca evcimik çalıyor ah bir baksa falan filan diye şarkı söylüyor. tam da bu esnada geçen diyalog aynen aktarıldığı gibidir:
dream theater: abi bana aklına gelen bütün bağları sayar mısın?
arkadaş: ne lan bu şimdi?
dream theater: hadi be olm kırma beni işte say aklına gelen ne kadar bağ varsa.
arkadaş: iyi .mına koyim başlıyorum. üzüm bağı, ayakkabı bağı, kadın bağı, kan bağı, arkadaşlık bağı...
dream theater: bak işte sen de atladın bu bağı. şu an dinlemekte olduğumuz şarkının adı. hokayiyamaşidekombambağı. *
arkadaş: allah belanı versin.
dream theater: kombambaakombambaa.
+sana bi espri yapcam ama çok iğrenç sonra bana küsme,yanlış tanıma beni
-ee..tamam
+tokat falan da atmak yok ama
-höööö anlat hadiii
+bak biliyorum tanışalı çok uzun zaman olmadı bu yüzden benim iğrenç biri olduğumu düşünmeni istemem
-gerizekalı
+aha düşünmeye başladın bile:S
-anlatacak mısın?
+neyi?
-öldür beni
+...
-fenerbahçe yaya toureyi transfer edicekmiş hacı..
-etsin de aziz başkan bi araba çeksin şunun altına yazık adama..
-hmpfh..¿?
-yaya ya hani ordan şettiim..
-...**
- oğlum bende beşi bir yerde var biliyormusun?
+ hani lan nerde?
- al işte burda,(çaaaaaatttt sıfata bir şamar, anında bir depar)
+ kaçma lan kaçma lan!
