Düşünmeye niyet etmeyen zaten etse de beceremeyen, aptalca davranışları ile çileden çıkaran, aklı yataktan başka şeye çalışmayan, vasıfsız, kişiliksiz, şahsiyet yoksunu insanlardan bıktım, sıkıldım, yoruldum. Keşke hepimiz aynı evrenin elemanları olmasaydık paralelde başka bir yere düşmek varken bunlarla aynı yerde olmak şanssızlık ile açıklamayacak kadar vahim.
hiç bilmediğim bir ülkenin bir otelinde uzanıp müzik dinleyip hayaller kurmak istiyorum. Türkiye'deki çevremden bazı orospu çocukları istese de ulaşamasın.
uyumayı unutmuş gibiyim. sürekli çalışma temposundayım ve bu durumda olma isteği var sanki kış aylarının hemen bitip gitmesini istiyor gibiyim. galiba bu beni psikolojik olarak kötü bir duruma sokacak.
iş görüşmesinde firmaya 15 günlük ihbar sürem var 15 gün sonra katılacağım konusunda anlaştık. Şimdi kalkmış beni arayıp bizi de büyük firma sıkıştırıyor bir an önce gelip çalışmaya baslar mısınız diye ? istifa mı yazdım süreç işliyor şuan da. Haftaya başlamam gerekiyormuş. Dedim eğer firmam 15 günlük süreyi kullandırmak isterse yapacak bir şeyim yok ama benim yerime de başka birini monte ederseniz etik olmaz bu hareketiniz. Hayır tabi ki ama Sadece hızlandırmak istiyoruz bu süreci diyor. Sanki ben keyfimden duruyorum askerden gelmisim daha dinlenmedim bile iş bırakıp ise geçiş yapıyorum bu kafa ile hala. Çok şükür iş bulabiliyorum ama Mental yorgunluk hakim her yerde.
iki arada bir derede kaldım iş konusunda. Aşk hayatım desen özlemin dibine vurduk. Annem desem dün teyzemlerle bodrum'a gönderdim. Evde tek başımayım 1 ay kadar, yalnızlıktan Bunalmazsam iyidir.
yorgunum. çok yorgun. bedensel bir yorgunluk değil bu. daha çok zihinsel ve ruhsal.
hayatım boyunca her şeyi zor elde etmek zorunda kaldım. 17 yaşımdan sonrası tamamen bir savaş gibi geçti. sonuç olarak daha 32 yaşında sanki hayattan alacağım her şeyi almışım hissine kapıldım artık.
her gün birbirinin aynısı sanki.
