valla benim hiçbir zaman yapamayacağım bir oturma eylemidir.
bedavaya bile almam ben öyle evi. çünkü, "rahat" uyumak da bir lükstür. her gece yatağa yatıp, ucuz diye, bedava diye, kesilen kızın çığlıklarını duyarak kan ter içinde uyanacağıma, üstüme kalın bi battaniye alır, gidip bi yük vagonunda uyurum, daha iyidir.
benim güzel bi uyku çekmem de çok önemli bi lükstür benim için. böyle bi şeyi bilmek bile, orada geceleri uyuyamaman anlamına gelir. hele bayan arkadaşına falan bunu söylediğin vakit, kadın derhal, beni başka bi yere götür, diyecektir (hele bi kadın aga, ben hicbi kadın tanımam ki, sen ona, hayatım buraya ben taşınmadan önce burada bi genç kızı dograyıp, gitar kutusuna koymuslar,de, o da sana , aaa ne güzelmis hüsnü, desin...hic olur mu öyle sey?)
e başka yere gitmek zorunda kaldıktan sonra, o villayı bana bedava verseler, ben orada uyuyamadıktan sonra...
zengin bir parayedi,çocuğunun içinde barındırdığı, mülkiyet ve katil olmayı, babasına güvenerek, kendin de hak görmesiyle, hayatının başında, sevdiklerini, hayalleri bir hayvanın katil güdüleriyle, geri bırakmasından dolayı o villada oturamam, yoksa, korkudan değil.
gayet tabi oturulabilir. üzerinde yaşadığımız toprakların atalarımızın kanıyla sulandığını unutmamak lazımdır. parapsikolojik travmalara maruz kalırız, cinler periler götümü sikerler mantığıyla düşünen insanların oturamayacağı villadır. o kadar para olsa alırım da şehir merkezine uzak be hacılar.
yaşananlara inat güle güle oturulacak villadır.onlar filmlerde oluyor arkadaşlar. arka bahçede yaşlı çınar ağacına asılan çocuklar falan. yok öyle şeyler. bilinç altınızın size oyunları. parası olan aslın derim.
aslında ticari açıdan müthiş fırsattır. şimdi o villa değerinin çeyreğine gider. ama içinde kız dilimlemişler, şöminede kol yakmışlar falan geçiniz bu işleri. kiraladığın normal dairede oturup memleket meseleleri mi konuşuluyor sanıyorsun lan?
paraya bakarım ben. getirin şu villacıyı, ben alacağım orayı...
