özgür düşünceyi korkusuzca ortaya koymak,
her sabah komşusuna ' günaydın ' demek,
tabu diye kabul edilen, saptırılmış her şeyi ezip geçmektir.
gurur vericidir.
Güler yüzlü, iyi niyetli insanlar arasında sakin ve huzur dolu bir yaşama sahip olmaktır izmirli olmak. Komik yanı da vardır ki o da bize atılan çamurlara kahkahalarla gülmektir.
Çocukken kemeraltında kaybolmaktır izmirli olmak. illa ykm önünde buluşup Konaktan karşıyakayA vapurla geçmek, kahvaltılarda boyoz yemek ve çiğdemden vazgeçmemektir. Yazları çeşme-kuşadası gezmek, kışları güzelyalı sahilinde yağmur altında yürümektir.
Gıcık olduğunuzu bile bile izmirli olmanın ayrıcalık olduğunu vurgulamaktır çünkü sadece izmirli olmak ayrıcalıktır.
alakalı alaksız bir yerde zeybek havasını duyunca icinizden oynamak geliyorsa, 35 ve 35,5 un ne ifade ettigini biliyorsanız, sabahları her yerde kahvaltıda boyoz arıyorsanız, kumrunun kustan ibaret olmadıgını ve lezzetli oldugunu biliyorsanız,az da olsa rumca biliyor ve anlıyorsanız, kimseyi dinine, etnik kokenine ve ibadet sekline gore yargılamıyorsanız alsancakda ki sinagoga gidip dilek mumu diktiyseniz ve bunu soylediginizde etrafınızda bulunan kimseden tepki almadıysanız, yolda yururken karsınızdan gelen insana gulumseyip "merhaba gunaydın" diyerek selam verebiliyorsanız, kordon da cimlerde uyuyup kaldıysanız, alsancak da arnuvut kaldırımı olan sokaklarda paten kaymaya calıstıysanız, hıdırellezde sokakta ates yakıp oynadıysanız, raki balik roka kulturunu babanızdan ogrendiyseniz, her yerde denizin korfez gibi koktugunu dusunup aslında oyle olmadıgını gorup sasırdıgınız, hindibagı, deniz borulcesinin tadını biliyor ve "o ne ot abi bu yenir mi" diyenlere sasırıyorsanız lehceniz arada kayıp "ne etcen, beni bak bir, geliyom, gidiyom" diyorsanız ve etrafınızdakilerin saskın bakıslarına ragmen gulumseyip ah keske simdi orda olabilseydim diyorsanız siz izmirlisiniz.
11 senedir izmir'deyim.
ilk karşılaşmada herkes izmirli. net. Köyünüz falan yok mu diyorum, yok.
Sonra biraz muhabbet edince, samimileşince görüyorsunuz ki, babası yozgatlı. Anası kırşehirli, hiç olmadı ebesi dedesi Selanikli, Gümülcineli. Buraya geleli daha 30-40 yıl olmuş, dedeleri geleli 60-70 yıl olmuş.
Ya arkadaş, bir insan kavramsal olarak annesi babası, dedesi nereli ise oralıdır.
Kendini Yozgatlı görmüyor olabilirsin. izmirli görüyor olabilirsin, O ayrı bir şey. Ama ona göre söylersin, bunu dürüst bir şekilde ifade edersin.
Benim kuzenim var topu topu otuz senedir buradalar, burada doğmuş.
Annesinin doğduğu yer belli babasının belli.
Nerelisin diyorlar yanımda izmirliyim diyor. Bok izmirlisin.
Hani bi de öyle bir şekilde diyor ki sanırsın 90 kuşak izmirli, Çaka Bey'in torunu.
Ama sen düğün dernek kurunca, yahut bir cenaze durumu olunca memleketten otobüs otobüs insan gelirken yalan izmir'den üç beş aile geliyor onu ne yapacağız?
benim burada tanıdığım yedi sekiz kuşak bornovalı insanlar var. 5-6 kuşak Gaziemirli, Bucalı aileler var. Bu adamlar gerçekten buralılar. onlar bile bunu güzelce ifade ediyorlar ama kimi insanlar esas memleketlerinden utanıyor olmalılar ki, izmirliyim diyebilmek pahasına geçmişlerinden hiç söz etmiyorlar. Tuhaf.
Bir onurdur dik durmak yobaz olmamak pedofili bir ruh hastası olmamaktIR. Kan dökmemektir. Düzgün ve anlaşılır bir dil kullanmaktır. Güler yüzlü hoşgörülü olmaktır. Bir yerde oturup kalkmasını bilmek, Bulunduğu yeri çekirge sürüsü gibi mahvetmemektir.
