şimdi olay esasen şöyle olur: siz aslında gerçekten sevmiyorsunuzdur ve bunu kendinize itiraf etmeye çekinirsiniz. bu sırada bilinçaltınız devreye girer ve birlikte olduğunuz kişi dünya güzeli de olsa (erkekler için tabi bu kısım)bi bok bi bahane bulursunuz. neden mi? çünkü ayrılığa yol yapıyorsunuz yani ortamı hazırlıyor şartları olgunlaştırıyorsunuz. eğer ki gerçek manada aşık olmuş ve sevmiş olsaydınız eli kolu olmasa sırtınızda taşır yine de öldürseler bırakmazdınız. kısacası sevmiyorsunuz arkadaşım bir boşluktu bilmem neydi ilişkiye başlıyor sonradan sonradan zaarrt diye böyle ayrılıyorsunuz. karşı tarafın suçu yok o her şeyin sorunsuz gittiğini zannediyor. sizin içinizde ise fırtınalar kopuyor. sonrasında ne olur çok üzülür mü vs vs diye.. emin olun siz de onun kadar üzülüyorsunuz. kim demiş bırakıp giden üzülmez diye. göbek mi atıyorlar giderken aklına gelmiyor mu ardında bıraktıkları insanın...
