oldukça basit birkaç soruyla açıklamaların kişilerin kendi vicdanlarına bırakılacağı durumdur: "istiklal savaşı'nda laik ve batıcı bir devlet için mi savaşmıştır kitleler?" ya da "istiklal marşı savaş sonrası ne tür bir ülke düşünülerek yazılmış ve o zamanki tbmmnin çoğunluğuyla kabul edilmiştir?"
kişi kendi sorup kendi içinde yanıtlayacağı bu sorularla duymak istediği ya da istemediği cevaba ulaşabilir sanki.
asıl üzerinde düşünülmesi gerekenin insanlara düşündürdükleri olması gereken vaziyet.
türkiye cumhuriyeti devleti; kurtuluş savaşını gayet de top ve tüfekle, onların yetmediği yerlerde ise şehitleriyle kazanmış laik bir devlettir. bu şehitler; dinlerine yapılmış bir saldırıyı savuşturmak ve dinlerini kollamak için değil, memleketlerini kurtarmak için savaşmışlardır. haliyle verilen savaşın adı da; cihat değil, kurtuluş savaşıdır. askerlerin taaruz ederken allah allah diye bağırması konusunda yanılgı vardır. kitlesel bir hareketin veya vatanın imanla kazanıldığının belitisi değildir allah allah nidaları.
çünkü teist insanlar zor durumda olduklarında ve korktuklarında tanrılarına sığınıp rahatlarlar. askerlerin allah allah diye bağırmalarının sebebi korkularıdır. bir araya gelmiş yüzlerce aynı teistin allah allah diye bağırıyor olması yalnızken bağırmayacakları anlamına gelmez. örnekse; bir araya toplanmış dini bilinmeyen askerlerden az bir kısmı müslüman olsa ve allah allah diye bağırmak suretiyle bir sinerji yaratsalar bir süre sonra askerlerin çoğu allah allah diye bağırabilir. tıpkı teistin bir kişinin psikolojik bir destek olması adına teist mümasillerinin kullandığı yöntemleri kullanabileci gibi. bu noktada sürüngen niteliğinde olanın kim olduğunun bir daha düşünülmesi tavsiye olunur.
laik bir ülkenin marşının dini öğeler içerdiğini söylemek dil uzatmak değil, bir tespittir. nasıl ki bir şeyin siyah olmaması beyaz olmasına muadil değilse birinin bir yanlışı belirtmesi de onu değiştirmek istediği anlamına gelmez zira iddia makamı o yanlışın temelde olduğu ve ordan çekildiğinde yapının yerle bir olacağının da farkında olabilir. kişinin hakka tapmak hakkı ise; herkesin kime tapıp kime tapmayacağına karar vermekte özgür olduğunu ayrımsadığı yerde başlar.
laiklik; aydın, ileri görüşlü, örümcek kafalı olmayan, modern devletlerin istediği yönetim şekli, auguste comte ise eli öpülesi bir kişidir. şimdi söz dindan müslüman yurttaşların değil, tüm yurttaşlarındır. zira eğer bir devlet vatandaşına bakınca dindar ve müslüman olanlara ayrı bir yerde görürse o devletin bütün damarları kopmuş demektir. fark etmeden de yapılsa bir an önce tehlike fark edilip milleti bölmek için yeni ayrımcılık unsuru uydurma çabakarına son verilmelidir. hasta adamlık hevesine mahal yoktur. türkiye cumhuriyeti anayası birilerinin zoruna gidiyorsa bunlar ateistler değildir.
kimsenin başörtüsüne uzanan elleri de kırılmamıştır. çevremdeki tüm başörtülüler ya açılmıştır ya da işini, okulunu bırakmıştır son yıllarda. kızını yurtdışına gönderebilenler ve gidebilenler hariç. kırılan el başörtüne uzanan değildi yani. ülkenin dini islam değildir; ülkedeki müslüman olmayan vatandaş sayısı yüzde 10 bile olsa o ülkenin dini islam değildir. evvelce değindiğim gibi özgürlüğümüzü imanımızla değil; topla, tüfekle, şehitlerimizle kazanmışızdır. bu durumda istiklal marşının dini öğeler içermesi doğru değildir belki ama "şartlar onu gerektirmiş ve hala gerektiriyor olabilir". atatürk hiç de akılsız bir adam değildi. bazılarının onu gördüğü yerde hiç değildi.
laiklil dinin garanti altına alınması ya da dinsizlik değil, devletle ilişiğinin kesilmesidir. köşeli bir labirentin içinde daireler çizmeyi bırakıp, bir el yüz yıkayıp kendine gelmenin vaktidir kafası karışanlar için. laik olmak demek; devlet dini kurallara göre hareket etmeye meylederse tepki göstermektir. devlet işleri; bakkaldan ekmek almak ve muadilleri gibi ilkokul üçe giden çocuğa yaptıralabilecek kadar bayağı değildir. devlet işleri; kulaktan dolma malumatların ışığında kabaca yüzeysel tahminler yürüterek yargılama ve değerlendirmenin kendisine göre yapıldığı ölçütlere karar vermek, onlara göre kurallar koymak ve bu kurallara uymayanları hor görüp yine kendine göre onları cezalandırmak da değildir.
imkansız gibi gözüken bir şeyin başarılması o şeyin başından beri imkansız olmadığını gösterir. iman gücüyle başarıldığını değil. zaten iman gücü diye bir güç yoktur. varsa da gönüllerde vardır. örnekse; kimse görmemiştir aslında ağırlığının beş katı olan top mermisini kaldırıp topa yerleştiren adamı. lakin anlatılır durur. bazı kanallardaki 7.göz tarzı programlara benzer bu hikayeler. iman gücü ise; ruhsal ecstasy mahiyetindedir müslümanlar için.
türk halkının müslümanlığı için ise bir yüzde verilemez. çünkü ramazanda oruç tutan görünmesi, sorulunca elhamdülillah müslümanım demesi ve hatta camide namaz kılması müslüman olduğunu göstermez kimsenin. kaldı ki ben ne müslümanlar gördüm teravih namazından sonra demlenmeye giden. unutulmamalıdır ki o büyük olan müslüman yüzdesinin büyük bir bölümü "sözde" müslümandır. diğer büyük bir bölümü de kolunda haç dövmesi olan adama dövecekmiş gibi yapanlardır. zaten türkiye'de bu din olayı artık bir kültür haline gelmiştir. ve bu kültürden de kaçmaya çalışmaya gerek yoktur. bir ateist günlük konuşmasında inşallah, maşallah gibi kelimeler kullanınca ne dedim ben diye üzülmez ve bu kelimeleri kullanmamaya da çalışmaz. kullanmamak zorunda değildir. kompleksli değildir.
hakkında duyduğum zırvalar gittikçe birbirine benzemeye başlamasıyla birlikte daha fazla konuşmak istemediğimden ayrılmadan son olarak belirtmek isterim ki; bireyin tartışmayı bilmeden tartışması kendine ve çevresindekilere saygısızlığıdır. muhatabının söyledikleriyle alakası olmayan şeyler söylemek de tartışmayı bilmemenin alametidir. ilgi alınının etki alanından geniş olması faydalı farz edilebilir belki zorlanırsa ancak ilgi alanındaki ögelere etki alanındaymış muamelesi yapmak tamamiyle fuzulidir.
(bkz: sevilmeyen entryleriyle gurur duymak)
yazılan tüm eserler yazıldıkları dönemin özelliklerine göre değerlendirilmelidir. Bu eserlerin içinde istiklal marşı da vardır. bu cümleyi kuran şahsa şu soru sorulmalıdır: Şu anki türkiye ile o zamanlardaki türkiye aynı mıdır?
dini öğeler var.ve elbette olacaktır. laiklik de zaten dinsizlik değildir. o dönemdeki imana dayalı ve her cephedeki savaş,bunu yeteri kadar haklı çıkarmaktadır. ben de cumhuriyetçiyim,sonuna kadar. evet ama bu benim istiklal marşımdan uzaklaşmamı, kiminin yaptığı gibi utanmamı asla gerektirmez.
türkiye cumhuriyeti bir islam devleti değildir, burası doğru. ancak unutulmamalıdır ki, bu marşı okuyanlar, yani türkiye cumhuriyeti devletinin ulusu müslüman çoğunluktur. bir ulusun marşı için de en önemli şey, onu okuyan millete vereceği ruhani ve milli doygunluk, ve bağlılık hissidir. kurtuluş savaşımız ve sonrasındaki ruhani kudreti yansıtan marşımız da bu açıdan oldukça başarılıdır.
ve herkes emin olsun ki ,araştırmalar sonucu ortaya çıkan şudur; hiçbir ulus kendi marşını dinlerken, bizim istiklal marşında duygulandığımız kadar duygulanmıyor.
istiklal marşı, türkiye cumhuriyeti anayasasında "devletin dini islamdır" hükmünün bulunduğu zaman kabul edilmiştir. bu 1928 de değişmiştir. bu nedenle böyle olması doğaldır.
avasas'ın da söylediği gibi "ne güzel, hem laikiz hem maneviyatımızı okşayan bir istiklal marşımız var, helelöy" şeklinde olumlu bir çıkarım da yapılabilecekken nedense birileri sürekli bardağın boş tarafına bakmayı tercih ediyor. huyları mıdır nedir?
tamam kardeşim, hepimiz seviyoruz, beğeniyoruz, komutanların da seviyor, anan da baban da, deden de, kayınçon da..ama bu bir tespit ya. amma alındın.
atatürk'ü anlayamamış bünyenin/bünyelerin tespitidir.
bu bünyelerin başka icraatleri ışığında zaten anlayamamalarını normal karşılıyorum ancak eğer ki siz o tarihlerin türkiye'sinde yaşıyor olsaydınız, bir tüfek sesi yüzünden ödünüz kopardı, kaçacak delik arardınız.
siz kim, o kurşunu yiyip de tek damla kanını düşmana yar etmemiş, bayrağına saklamış şehit'in tırnağı olacaksınız?
10 kıtanın her satırında inancından bahseden marşın, sizin gibi basitleşmiş ideolojiler peşinde koşan yarım beyinliler tarafından kirletilmesine dayanamıyorum. dayanamıyoruz. küçülmüş ideolojinizi hiçbir insanın saf inancıyla ya da düşüncesiyle dalga geçmek için kullanmanıza dayanamıyoruz. dayanmamızı bekleyenler çok beklerler.
istiklal marşı'nın içinde, verdiği savaşı her alanda kazanacağına inanan bir kalp vardır. onu öldüren ise, bahsettiği herşeye duyulan inançsızlıktır.
şimdi sizi kurtarabiliyorsa "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar" kurtarsın..
istiklal marşı ilk olarak, diğer seçilen 6 şiirle birlikte Ordu Komutanlarına gönderildi. Onlardan, şiirlerin askerlere okunması, beğenilenleri sıralandırmaları istendi. Komutanlar, kısa sürede sonucu bildirdiler: Hepsi de Mehmet Akif'in şiirini birinci sıraya almıştı. 12 mart 1921 de meclis'de yapılan oylamada kabul edildi.
o tarihde ordunun seçtiği, Atatürk ün başkanlığında ki meclis in hiç gocunmadan kabul ettiği bu muhteşem şiir/marş için birileri tutup laiklikle örtüşmüyor, dini temalar içeriyor gibi cümleler kurabiliyor ise, kralcılığın bile bir adabı var demek çok yerinde olacaktır.
mustafa kemal in savunduğu değerler ne ise, bu muhteşem mısralarda bunlar vardır.
mesela: hakkıdır hakka tapan milletimin istiklal !
bu mısrada sanki dini bişiler varmı gibi ve fakat değilll.
milletinin dünya üzerindeki hiçbir milletin esareti altına giremeyeceğini vurguluyor. hedefi o kadar büyük koymuş ki*, diğer manda ve istila meraklıları böcek kadar ufalmış mısralarda.
ordusu allah allah nidaları içerisinde istiklalini kazanmış bir milletin istiklal marşında tabi ki dini öğeler olacaktır. laiklikle ne ilgisi var?laiklik din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılmasıdır. marş bu marş devletle değil milletle ilgili. **
bu ülkenin kuruluşunda hakim olan manevi duyguların milli marşımıza yansımasından rahatsız olan yaratıkların rahatsızlıklarını sözlüğe de yansıtmak için açtıkları başlık.bu ülkenin milli marşından hazzetmeyenlerin ne vatana,ne millete,ne ata ya ne de bir başka milli olguya saygı göstermesi beklenemez.çünkü bunların hepsi aynı ruhun ürünüdür ve hiçbiri birbirinden ayrı düşünülemez.ne bu havayı solumaya,ne bu vatanın ekmeğini yemeye,ne milletimle birlikte yaşamaya layık değillerdir.
türkiye nin kurulduğu ilk yıllar ile sonraki yılların farkını gösteren tarihi bir kanıttır. kurtuluş savaşı veren dedelerimiz ve ninelerimiz allah yolunda ölmek için çarpışmışlardır. siperdeki yiğitlerin dudaklarında sadece allah kelimesi vardı. her fert şehitlikmertebesine ulaşmak istiyor ve gözünü kırpmadan kurşunun önüne atlıyordu. savaş esnasında ibadetler ihmal edilmiyor, sürekli kuran okunuyordu. yani yüzyıllardır müslüman olan halk yine yegane gücünü inancından alıyordu. toprağa değil yaradana gideceğini biliyordu.
bu savaştaki zafer üzerine yüzlerce, binlerce şiir yazılmıştır. hepsi de bu manevi güç etrafında oluşturulmuştur. o savaşı canlı yaşayan veya tarihi iyi anlayıp özümseyen birinin oradaki maneviyatı ve ilahi kudreti görmezden gelmesi mümkün değildir.
işte mehmet akif in esinlendiği kaynak ta budur. yapılan her şeyin allah yolunda olduğunu gördüğü için bu dizeler oluşmuştur. çannakale şehitleri de buna bir örnektir;
"........
bedr in aslanları ancak bu kadar şanlı idi."
(bedr savaşı ndaki müslümanlar benzetme var)
................
"kanın kurtarıyor tevhidi..."
(bkz: tevhid)
......
"gökten peygamber inerek öpse o pak alnı, değer.."
(peygamberimizin mükafatlandıracağını buyuruyor.)"
mehmet akif ersoy dindar bir adamdı. çocukluğundan itibaren islam ahlakı ile yetişti ve hayatını islama göre yaşadı. bu ülke için çok savaş verdi, halkına umut kaynağı oldu, bu ülke var oldukça unutulmayacak eserler bıraktı. cumhuriyetin ilk yıllarında çok etkindi, sonradan oluşan laiklik kavramını ve "halka, dinini unutturma" çalışmalarını eleştirdi. birçok çevre tarafından vatan haini ilan edildi, halkın gözünün önünde küçük düşürülmeye çalışıldı, bunda başarılı da olundu. vefat ettiği zaman cenazesi sahipsiz kalmak üzereydi. törenle gömülmesi bir yana kimsesizler mezarlığı na gömülmesi düşünülüyordu ama halk buna izin vermedi. unutturulmaya çalışılan mehmet akif i bu halk unutmadı, cenazesine sahip çıkıp gereken ilgiyi göstermeye çalıştı.
laikliği farklı yorumlayanlar sadece bu zamanda değil cumhuriyetin ilk yıllarında da mevcuttu ve maalesef bu gidişle hep var olacak. siz var oldukça biz de var olacağız. bu halka unutturmaya çalıştığınız değerlere sahip çıkacak, soyumuzu inkar etmeyeceğiz.
böyle bir smacı böyle bir manşetle karşılamak pek olmadı abiler, saçma oldu hatta, kimse darılmasın. iman gücü diye tutturan pek sayın yazarların yakın tarih okumalarını, kemal atatürk'ün havza'da* bolşevik önderlerden neyin garantisini aldığını öğrenmelerini istiyorum.
içi boşaltılan kavramlardan dolayı dini kötü bir şey sanan insanların iddia ettiği durum.
türkiye'nin nüfusunun neredeyse tamamına tekabül eden büyük bir çoğunluğu müslümandır. bu yüzden siz her ne kadar özgürleşmiş(!) olsanızda anneniz, babanız hiç olmadı babaanneniz ya da dedeniz * dinlerine bağlı insanlardı(r). din, her şeyden önce bir kültürü beraberinde getiren bir olgudur. müslümansanız aldığınız islamî değerlerle büyürsünüz, hristiyansanız o dinin kültürel yapısı sizi etkiler ister istemez. gündelik hayatımızda pek çok dini içerikli kelime, tamlama, cümle vb. kullanırız. bunların hiçbiri bizi şeriatçı yapmaz.
istiklal marşı'nın içinde de hakk, cennet, hüda vb. kelimelerin geçmesi bu bağlamda gayet doğaldır. esas garip olan tanrım vb. gibi yerel olmayan, ödünç kelimelerin marşta yer almasıdır. bu da olmadığına göre, sorun yoktur.
ayrıca istiklal marşı sipariş üzerine yazılmış bir marştır. savaş yıllarında sadece kılıçların değil, kelimelerin konuştuğu göz ardı edilemeyecek bir gerçektir. duygularıyla düşünen(!) bir milletin zamanında en değer verdiği şeylerden birisi de dini olduğu için, din unsurlarının halkı ateşlemek, halkı millet yapmak için yardımcı olacak bir marşta yer almaması abes olurdu. bunların yanında mehmet akif'in kendi kişiliği de düşünüldüğü zaman, millete mal olan istiklal marşı!na yazarının etkisi iyice anlaşılır.
ayrıca kelimeleri şimdiki anlam ve yan anlamlarıyla düşünmek anakronik bir yaklaşımdır. istiklal marşı 1921'de milli marş olarak kabul edilmiştir, bunu da akıldan çıkarmamak gerekir.
ve son olarak laikliğe aykırı olan dini yaşamak değil, yaşamayı dayatmaktır. saptırmayalım! *
not: bu yazıyı yazan dindar bir kişi olmayıp dinini yaşayan insanlara saygılıdır.
gurur duyulması gereken bir durumdur. ne sanıyorsunuz ki?? bu millet iman gücüyle kazanmıştır kurtuluş savaşını...kazanılması imkansız gibi gözüken bir savaşı yani. dolayısıyla istiklal marşımızda imandan bahsedilmesi son derece normaldir, olması gerekendir.
gayet mantıklıdır. çünkü halkın savaşıdır. kurtuluş savaşı. halkta o iman gücüyle kazanmıştır bu kutsal savaşı. bu yüzden yadırganmaması gerekmektedir.
edit: sayın modlar bunun neresi chat tarzı çözmüş değilim. insaf yaa...
gayet doğal bir durumdur, yadırgayanları yadırgadığımı buradan cümle alemle paylaşmak isterim. zira bir düşününüz bu topraklar için toprağa düşen yüzbinlerce evladımız hangi değerleri korumak adına şehitliğe gözünü kırpmadan gitmiştir? vatan, ezan, bayrak, ana, bacı, eş, çocuk...laiklikle milli marş arasında ters ilgi kurmaya çalışanları (laiksek neden milli marşta dini ifadeler var vs.) ise atletico madridle sözleşme imzalamaya davet ediyorum efendim, zira ben artık barcelonadayım. **
hödödööö hödööödöööö çemkirmemek, gerçekçi olmak gereklidir kanımca. hepimiz istiklal marşı'nın islam unsuru içeren sözleri olduğunu bilmekteyiz. ayrıca mehmet akif ersoy'un dindar bir şair olduğu ve hatta atatürk şapka devrimini yaptıktan sonra ülkeyi terk edip mısır'a gittiği de bilinmektedir.
