istanbul dışında yaşayan hısım akraba ile konuşurken:
" oooo çapkın hadi bakiiim sen şimdi akşam eve girmiyorsundur, sokaktan topluyolardır seniii!!" gibi veya "ee istanbul oğlum bu sen de haklısın evde durulmaz ki her gece çıkarım vallahi istanbul da olsam" gibi sözlerle sanki istanbul da ki herkesin bir aktivite içinde bulunmasını gerektiren cümlelerle iyice dışarı çıkmaktan soğuyup hiç bir mekan bilmemek, tek bilinen mekanın istiklal caddesi olması onun dışında millet gittiği yerleri anlatırken muhabbetten kopmayayım çabasıyla "hee istiklal caddesinde mi orası" gibi umut sarıkaya nın karikatürlürlerinde ki tiplemelerin ezikliğinde muhabbete girme cümlelerine sahip olan bünyedir.
gelir seviyesi düşük alilelerin, ki istanbul'da bir çok semt de mevcuttur sosyal olmak gezip eğlenmek bir lükstür onlar için. mecburen asosyal yaşarlar. yılbaşında evde tombala oynamak en büyük örnektir. doğru olanda budur zaten.**
şaşırılmaması gereken bir durumdur. özellikle çalışan kesimin ulaşım sorunundan kaynaklanan zaman kaybı ve kozmopolit yapısı ile giderek daha az güvenli bir şehir olma yolunda ilerlemesi iletişimi giderek azaltmaktadır. insanlar karşı komşusunu tanımaz hale gelmiştir. ankara'da insanlar bir saat içinde organize olabilirler ve bir mekanda toplanabilirler. istanbulun büyüklüğü ve ulaşım problemleri büyük derttir. bir arkadaşınızla 1 saat birşeyler içip oturmak için (aynı tarafta ve yakın değilseniz) en az 4 saatinizi ayırmanız gerekir.
