yemen'de görev yaptığı dönemki hatıralarını merak ettiğim ve okumak istediğim asker ve devlet adamı. yazmış mıdır acaba? veya bir yerlerde bu konuda kaynak var mıdır?
çocuk yaşta orduya katılıp memleket için harcanan bir hayat...
birinci inönü muharebeleri sonuçlanmış, ikinci inönü muharebeleri devam etmekteydi.
kış henüz yeni bitmiş ama inönü dağları ayaz kesiyordu.
ismet bey'in aklı, istanbul'dan zor zahmet malatya'ya getirtebildiği ailesinde özellikle de evladı izzet'teydi...
izzet henüz 2 yaşında bir bebekti.
doğuştan hastalığı vardı. tedavi edilmeli, özenle bakılmalıydı.
lakin vatan da işgal altındaydı.
hasta evladını bu şartlar altında istanbul'da bırakıp, mustafa kemal paşa'nın yanına, ankara'ya koşmuştu ismet bey.
şimdi de bütün vatanın kaderi ellerindeydi. batı cephesi komutanıydı ve ingiliz ve fransızlar tarafından desteklenen muazzam bir ordu karşısında kısmen düzenli bir orduya komuta ediyor, o derme çatma orduyla yunan'ı durdurmaya çalışıyordu.
inönü muharebelerinin ilkinde bunu başarmıştı.
lakin yunan sadece 2 ay sonra daha bir dinç şekilde işte yine karşısındaydı.
ilkinde durdurmuş, yine durduracaklardı.
önce allah'a, sonra askerlerine güveni tamdı. başka da bir şey istemiyordu, ah bir de izzet'in iyileşmesini istese çok şey mi istemiş olurdu acaba???
günler geceler boyu ismet bey'in düşüncesi bunlardı.
vatan sevgisi evlat sevgisinden daha ağır bastığı için buradaydı ve 1 nisan 1921'de mustafa kemal paşa'ya inönü'de kazanılan zaferin telgrafını çekmiş, karşılığında da;
"siz orada yalnız düşmanı değilmilletin makus talihini de yendiniz..." cevabını almıştı.
tam batı cephesinde her şey yoluna girmişti ki yunan daha bir azgın şekilde, daha kuvvetli bir kararlılıkla bir kez daha saldırdı.
bu seferki bambaşkaydı...
batı cephesi yarılmış, ordumuz sakarya'nın doğusuna kadar itilmişti.
tutunacak her karış toprakta tutunmaya çalışılıyor, türk ulusu kanının son damlasına kadar vatanını savunuyordu artık.
tam 22 gece 23 gün süren tarihin gördüğü en şiddetli muharebelerden biri olan bu varolma savaşı nihayet 13 eylül'de zaferle sona ermiş tam 9 aydır şiddetle devam eden yunan taarruzu sona erdirilmiş, 238 senedir sürekli toprak kaybede kaybede geri çekilen türk milleti artık bu geri çekilmeye dur diyebilmişti... https://galeri.uludagsozluk.com/r/2109986/+
ismet bey'in aylar sonra artık yüzü gülüyordu.
halide edip ve mustafa kemal paşa o'nun güldüğünü gördüklerinde birbirlerine kederle baktılar.
ne halide edip, ne mustafa kemal, ne de fevzi paşa'nın yüzü gülmüyordu...ama 3'ü de cesaret edip ismet paşa'ya bir şey söyleyemediler.
nitekim saatler sonra ismet paşa'nın emir subayı batı cephesi karargahına geldi ve paşa'ya başsağlığı dileklerini ileterek bir mektup verdi.
ikinci inönü muharebeleri sırasında ismet paşa cephede bu milletin makus kaderini yenmek için uğraş verirken malatya'dan acı haber gelmiş, evladı izzet vefat etmişti. ardından yunan taarruzu ve sakarya meydan muharebesi boyunca bu haber ismet paşa'dan gizlenmiş, sakarya zaferi sonrası evladının vefat haberi muzaffer batı cephesi komutanının gözlerinin yaşla dolmasına sebep olmuştu...
işte o kahramanlar çocuk yaşlarında vatan için evlerinden çıkarken başlarına bunların geleceğini, vatanın ve milletin bekasının her şeyden önce geldiğini biliyorlardı...
ismet paşa da o kahramanlardan biriydi.
istese isgal altındaki istanbul'da nazırlık, müsteşarlık gibi makam mevki sahibi olup oturur, hasta evladı ile ilgilenir, onu tedavi ettirebilirdi.
ama o lüksü, makamı, mevkiyi hatta bebek yaştaki evladının sağlığını bir kenara bırakıp ankara'ya koştu. kurtarılacak bir vatan, bir evlattan daha önemliydi...
onlar bu milletin yetiştirdiği şerefli, namuslu, fedakar ve vatansever insanlardı...
bugün bu satırları yazıyorum, zira bugün ismet inönü'nün, batı cephesinin muzaffer komutanı ismet paşa'nın, bizleri aç bıraksa dahi babasız bırakmayan türkiye cumhuriyeti'nin ikinci cumhurbaşkanının vefatının 47. yıldönümü.
"bizi gavura vermeyin, siz kurşuna dizin" diyen azeri kardeşlerimizi ruslara teslim ederek katledilmelerini sağlamıştır. şehit edilen azerilerin lanet üzerine olsun. (bkz: boraltan köprüsü)
Türk Milliyetçilerine yaptıkları yüzünden, Boraltan Köprüsü olayından, korkak siyaset anlayışı yüzünden ve Atatürk'e kafa tutması açısından kendisini zerre kadar sevmem lakin şunu da söylemek gerek ki bu ülkeye inkar edemeyeceğim faydaları da dokunmuştur.
türkiyeyi ikinci dünya savaşı felaketinden korumuştur .
tedbirli bir devlet adamıdır .hataları olsa da genel olarak
iyidir . tabii , atatürk ölür ölmez atatürkün herşeyini sil
miştir . bilenler bilir , atatürk 12 eylül 1980 darbesinden sonra
hatırlandı . öncesinde ismi bile geçmezdi . hülasa kendisini ve
ekolünü sevmesem de " sezarın hakkı sezara " ....
idam mahkumu Ahmed Hussein neden Mısıra iade edildi?
Türkiye'ye giriş yapmak isterken Atatürk Havalimanı'ndan
kelepçelenerek ülkesi Mısır'a gönderilen idam mahkumu
Ahmed Hussein olayının yankıları sürüyor.
Halkım da yiyemiyor diye çocuklarına şeker yedirmeyen büyük devlet adamı.
büyük adamdı, nitekim çok buhranlı bir zamanda türkiyede yönetimi elinde tutmuştur.
insanlığın kırıldığı bir cihan harbinden memleketi uzak tutarak tek bir türk evladının dahi burnunun kanamasına engel olmuş ilk başbakanımız, ikinci cumhurbaşkanımız.
2. dünya savaşı sırasında cumhurbaşkanı olduğundan verdiği kararların oldukça ciddi sonuçlar doğurabilecek bir dönemde başkan oldu.
bazıları verdiği kararları överken bazılar ise gömüyor.
çok ciddi bir dönemde başkan olduğu inkar edilemeyecek gerçektir.
Atatürk’ten sonra cb olması türkiyeyi kurtarmış olan büyük şahsiyettir. Malum zihniyet olsa almanyaya katılır savaş sonunda ruslar almanyada yaptıkları gibi 7-70 arası kadınlarımıza kızlarımıza tecavüz ederlerdi.
adnan menderes öbür tarafa gidince atatürk ile karşılaşmış. atatürk demiş ki "hayırdır adnan bey?" menderes de olan biteni anlatmış. atatürk demiş ki "olan olmuş adnan bey, kısmet." menderes demiş ki, "kısmet değil paşam. ismet ismet."
Yolum Ankara'ya düştüğü için bugün Anıtkabir'i ziyaret ettiğimde kendisinin de Anıtkabir'de yattığını öğrenmiş bulundum. Dürüst olmak gerekirse kendisinin mezarının korunaksız ve başlıksız olarak, öylece uluorta yere yapılmış olmasını biraz yadırgadım.
Ebedi şef Atatürk'ün mezarı başında doğal ve haklı olarak bir sürü çiçek bulunduğu halde ismet Paşamın mezarının başına halk tarafından bir çiçek dahi konmuş değildi.
ismini anmak istemediğim bazı olmaz olasıcalar tarafından kendisi itibarına o kadar büyük ve haksız saldırılarda bulunuldu ki, eğer şu dünyada bir gram adalet varsa bunun öncülüğünü yapan şahsın bu dünyayı sürünmeden terk etmemesi gerekiyor. O şahsı şakşaklamaya doyamayan millet, yeni yeni hız kazanan iktisadi durumla çoktan hak ettiği bedeli ödeyecek zaten, ona hiç şüphe yok.
Her neyse, bu vesileyle ismet Paşamı bir kez daha anmış olalım. Hataları elbet var ancak çeşitli güzel işlerinin yanı sıra sırf bu milleti ikinci dünya savaşı'na sokmamak için gösterdiği insanüstü çaba dahi onu ayrı bir yere koymak için yeter de artar bile.
Gönlümüzdesin paşam. Allah rahmet eylesin, mekanın cennet olsun.
