şu ayrılık sahnesinin* aynını yakın zamanda isim ve şehir farkıyla yaşadığım, muazzam dizi karakteri. 'gitti işte, gitmeseydi nolurdu?' repliği kulaklarımda çınladı, çınlıyor, muhtemelen çınlayacak.
dünyanın en güzel abisi. başını omuzuna yaslayabileceğin, karşılık beklemeden her an yanında olan abi. gemisi de gelecek elbet ismail abi' nin. ismail abi' yi çok sevecek bir kadın, ağzından çıkanla kulağının duyduğu birbirini tutacak.
Neden senin gibi biri yok hayatımda dedirten dizi karakteri. aslında dizi karakteri diye kestirip onu oraya hapsetmek doğru olmaz. o benim ismail abim çünkü. senin gözlerin dolunca benim gözlerim dolar be ismail abim. şekerpare gelmezse üzülme dostların var senin mecnun var yavuz var. şekerpare varsın gelmesin ama o gemi mutlaka gelecek bir gün.
aslında hayatımızda hep aradığımız/arayacağımız, ama bulunca da çok samimi olmadan kendisinden uzaklaşacağımız insandır ismail abi. çok seviyoruz, samimiyetine, güzelliğine hastayız, neden biz ismail abi gibi olmayalım o zaman? ismail abi olmak o kadar zor ki, hayatımıza girecek bi ismail abi bulduk hepimiz sana dadandık abi. hayatımda izlediğim diziler, benimsediğim karakterler sayılıdır. eğer ağladığında gözlerimiz doluyorsa sende bulduğumuz ama çevreye karşı sakladığımız çok şey var ismail abi. ben senin en çok hangi yönünü seviyorum biliyor musun? dürüst oluşunu. hayata karşı, insanlara karşı o kadar dürüstsün ki. o gemi bir gün dönerse ben de o gemide olacam abiii.
olsun be abi şekerpare de gelirkuruyük gemisi de.
biliyorum sana en çok ne koyuyor seni çok seviyorum diyip it köpek sevmeye gidip seni paçavra gibi kenara atanlar.
filmde pek bi sempatik cana yakın duran ismail abimiz beyaz show, burada laf çok ve kadir çöpdemir koptu geliyor programlarında pek bi soğuk, konuşmayı sevmeyen bi kişilik olarak karşımıza çıkıyor.
istanbul fatih kocamustafapaşa semtinde bulunan çevre tiyatrosu'nda, nam-ı diğer semaver kumpanya'da izleyebileceğiniz bir tiyatrocu.
bir kaç hafta önce "bir infazın portresi" adlı oyunda izledik kendisini. inanmayacaksınız ama, oyuncu kadrosundan daha azdı seyirci sayısı be sözlük.
ismail abi ismail abi diye yıkılıyor ortalık ama adamı esas yetiştiren kurum olan tiyatroda izlemeye gelen yok!
leyla ile mecnun dizisinin verdigi en güzel mesajlardan biridir. adalet ve saflığı ile ön plandadır. şekerpare sahilde bağırdığında korktuğu ve yerden taş aradığı sahne göz yaşartır.
bilmiyorum, emin değilim ama ya kendisi ya metin yazarı izmit Adapazarı civarının 1975 ler, 1980 ler dönemini iyi bilen biri.
kullandığı öğeler tam oraların umursamaz köy, kasaba delikanlılarına ait.
fiyttutt fiyttutu diye ıslık çalıyor, nnneeee anasının gözüü bu deyimini bastıra bastıra söylüyor. arkadaş canlısı olma özelliğini öne çıkarıyor.
bu tür insanları görmüş biri olarak eminim onlar da görmüş.
he bir de öneri yapalım. oralarda çok kullanılırdı adaş akşam yaşamaaa gidelim, ya da nereye gidiyorsun sorunusa yaşamaa(yaşamaya) denir ve ağır eğlenceler kastedilirdi. tabi bi yere gidildiği de yoktu, tamamen matrak.
Bütün gün sahilde babasını alıp götüren kuru yük gemisini bekleyen, renkli bir hayat isteyip evden kaçan annesi belki geri döner umuduyla sürekli renkli ve parlak kıyafetler giyen, babasının gemiye binmeden önceki öğüdünü hiçbir zaman unutmayan, her zaman çok iyi bir çocuk olan ve arkadaşlarına çok önem veren saf ve tertemiz bir insan. hepimizin abisidir ismail abi.
