Kimsesiz bir çocuğa öz evlatmış gibi sevgi duyulmasından bile rahatsız olmak nasıl bir bencillik ve kalpsizliktir bilinmez.
Ama islam bundan rahatsızlık duyar ve bu sevgi bağını baltalamak için elinden geleni yapar.
Sonuç olarak bu da islama dair rahatsız edici gerçeklerden biridir.
allah, evlâtlıklarınızı oğullarınız gibi tutmanızı meşru kılmadı. bunlar, sizin dillerinize doladığınız boş sözlerdir. allah ise gerçeği söyler ve doğru yola o eriştirir. onları (evlât edindiklerinizi) babalarına nisbet ederek çağırın. allah yanında en doğrusu budur. eğer babalarının kim olduğunu bilmiyorsanız, bu takdirde onları din kardeşleriniz ve görüp gözettiğiniz kimseler olarak kabul edin. yanılarak yaptıklarınızda size vebal yoktur. (ahzab sûresi, 4-5)
1- evlat edindiğimiz çocuk kız olursa babalığa, erkek olursa analığa mahrem olacağı için beraber yalnız kalma ihtimaline göre caiz değildir. bu konu süt emzirmekle çözülebilir. bir bayan iğne yaptırarak göğsünden süt getirtirse bu sütü bebeğe içirerek süt anne olabilir. ancak kocası süt baba olamaz. bu sebeple bir bebeği evlatlık olarak almayı düşünenler, başka da çocuğu yoksa evlat edineceği bu çocuğun erkek olması isabetli bir karar olacaktır. kız olursa mahremiyetten doğan sıkıntılar oluşur.
2- evlatlık alanlar, çocuğun esas anne ve babasının vereceği şefkat ve göstereceği merhameti gösteremeyebilirler. bu açıdan çocuğun gerçek anne ve babasından mahrum bırakma sorumluluğu vardır. bu da çocuk açısından önemli bir durumdur. ancak kimsesiz çocuklar için bu sakınca olmayabilir.
3- evlat edinen ailelerin kalacak mirasları bu çocuğun olacaktır. halbuki, o miraslar akrabalara kalması gerekirdi. bu da başkasının hakkının evlatlığa verilmesi demektir ki caiz değildir. bu konuda bir çözüm olarak gerçek mirasçılarla helalleşilir ya da evlatlık mirastan kanunen mahrum bırakılarak çözüm aranabilir.
bu üç sebepten dolayı evlat edinmenin doğru olmadığını söyleyebiliriz. bu üç engeli de dini açıdan çözebilirsek evlat edinmek inşallah haram olmaz.*
evlatlık kavramının içini doldurmadan yorum yapılan konudur. evlatlık sözcüğünün Türkçe'de türemesi bile Kültürümüzde haliyle islam kültüründe de var olduğunun göstergesidir. Bununla beraber modern toplumlarda kimse senin öz anan baban benim diye yanlış söylemlerde bulunmaz. yani her evlatlık anasının babasının biyolojik olmadığını bilir. tam tersi modern toplumlarda bunun söylenmemesi etik değildir.
Miras konusuna gelince. Günümüzde bir çocuğu evlatlık aldığında yasal olarak o senin çocuğun olur haliyle mirastan da eş olarak yararlanır. Evlatlık alan kişi bu hukuksal durumu bilmektedir. Bu durumu bilip de alıyorsa yani kişi malının evlatlık çocuğuna da eş olarak dağıtılacağını biliyorsa ve bunu kabul ediyorsa bu konuda bir sorun teşkil etmez. Ha miras belgesinde şuna şuna şunları bırakıyorum bunu buna bunları bırakıyorum da diyebilir. sonuçta kişinin kendi kazandığıdır ve istediği gibi üzerinde tasarruf hakkına sahiptir.
Namahrem konusu ise apayrı bir konudur ki başaçıklığı veya yalnız odada kalma konusu gibi aile içerisinde saçmasapan veya süt annelik gibi günümüzde saçmasapan konular üzerinden tartışılmaz. Herhalde kimse özkızının ergenlikten sonra don sütyenle ortalıkta dolaşma halini normal hayatında devamlı olarak görmüyordur. veya sadece donla evde anasının babasının yanında erkekler yoktur. bununla beraber aynı ev içerisinde banyodan çıkınca denk gelip de evlatlık çocuğunu donla gördü diye şuna versem nasıl olur diye düşünen kadın da olmaz. Evlatlık kızına sulanacak olan varsa özkızına sulanan da vardır. oranlar nedir? evlatlık kıza sulanabilecek kişinin psikolojik yapısıyla özkızına sulanabilecek kişinin psikolojik yapısı arasında pek fark yoktur. ikisi de patolojik vakadır. patoloji potansiyeli bulunan kişiye evlatlık verilmeyi engelleyecek kurum ve kuruluşlar modern toplumlarda bulunur. Keşke patolojik potansiyeli olan kişilerin çocuk yapmasını engelleyecek kurum ve kuruluşlar da bulunsa. lakin böyle kurum ve kuruluşlar yoktur.
(allah) evlatlıklarınızı öz oğullarınız olarak tanımadı onları babalarının kim olduğunu bildirerek çağırın. allah yanında en doğrusu budur. eğer babalarını bilmiyorsanız onlar din kardeşleriniz ve dostlarınızdır. (ahzab 33/4-5)
evlatlık yasaktır, ama kimsesiz çocukları büyütüp yetiştirmek sevaptır. bu bir durumda şunlara dikkat etmek gerekir:
1 çocuk, yanında büyüdüğü kimselerin gerçek annesi ve babası olmadığını bilecek.
2 yanında büyüdüğü kimseler vefat ettiğinde onlara mirasçı olamayacak, ancak o kimselerin vasiyet etmesi durumunda vasiyet edilen malı alabilecek. eğer ölenin mirasçıları varsa vasiyet, toplam malının üçte birini geçmeyecek.
3 onun, bakımı üstlenilmiş bir yabancı olduğu unutulmayacak. erkekse, yabancı erkeklerden, eğer kız ise yabancı kızlardan bir farkının olmadığı bilinecek.
akabinde şöyle bir şey var :
yetimi himaye eden kimse ile ben cennette, şehadet parmağı ile orta parmak gibi yakın olacağız. (buhari, edep, 24; müslim, zühd, 42)
doğru bir bilgidir. prof cevat akşit, islam fıkhında otorite bir insandır, bu konuya hümanist yaklaşanlar, kendi mantıklarıyla hareket edenler olmuş, islami kurallar kişisel mantıklara göre yontulamaz sana yanlış gelebilir fakat bir müslüman bu kuralları sorgulamaz, sorgulayacaksa başka dinlere geçebilir kendi bilir.
anne ve baba olmak sosyal bir statü değildir, sonradan kazanılamaz, anne olacaksa bi kadın o çocuğu 9 ay karnında taşıyacak sıkıntısını çekecek, o doğum evresine kadar anne karnında o çocukla anne arasında nasıl ruhsal ve fiziksel bağların kurulduğunu zaten bilim adamları açıklıyor.
öyle doğurmakla anne olunmaz baba olunmaz geyiklerini de bırakın, elbette olunur. doğurmadığın bir çocuğa ne kadar bakarsan bak onun ancak dadısı olursun, anne babası değil, sonradan meslek gibi kazanılan şey değildir anne babalık, bir çocuğu doğurmadıysan asla onu doğurmuş gibi olamazsın.
haa yetime öksüze bakılır o ayrı konu, fakat asla ona evlat gözüyle bakılmaz, mirasını da bırakabilirsin ona da müsade var yalnız evlat muamelesi yapmamak şartıyla. çünkü o çocuğun gerçekte annesi de başka babası da başka, sonradan senin demenle anne baba sıfatı kazanamazsın hepsi bu. anne ve baba sıfatını sana tabiat verecek.
evlatlık alınan çocuk ergenliğe girdikten sonra ya annesine ya da babasına namahrem olur. "ama ben onu evladım gibi seviyorum." lafını islam kabul etmez. evli çiftlerden erkek olanının kardeşinin kız çocuğunu ya da kadın olanının kardeşinin erkek çocuğu evlat edinilebilir. o zaman namahremlik olayı olmaz. tabii evlatlık olduğunu çocuğa bildirmek gereklidir. *
