sevdiğim ama nefret ettiğim , özlediğim ama iğrendiğim , ağladığım ama güldüğüm acı tatlı bir çok anıyı 1 yıla sığdırmış şehirdir . en sevdiğim insanları bıraktım orda , en büyük kavgalarımı , ruhumu bıraktım orda ben . aşığım ama nefret ediyorum o şehirden o insanlardan . iskenderun benim hem hayatım hem ölümüm . kafa karışıklığım ..
bünyesinde katolik,ortodoks,protestan kiliselerini çokça bulunduran,4din 5mezhebin birlikte keyifle yaşadığı,sahili,yemekleri(özellikle döneri) ,ve iklimi gibi sıcakkanlı güzel insanların olduğu,aydın kesimin fazlaca yer aldığı,düşüncelerin ve insanların özgür olduğu memleketim...bir de insanlarının eğitime çok fazla önem vermesiyle 34 dershaneye sahiptir.
yüzü güneşli masallar anlatan sahil kentim...
otellerinde yer bulunmayan türkiye'nin en büyük ilçelerinden birisidir.
sahil boyu ve arsuz dışında zaman geçirilecek pek biyere sahip değildir. arsuz dedim de aklıma geldi. olur da yolunuz düşerse akşam 19:00'dan sonra minibüsler çalışmaz, taksiyle dönmek zorunda kalabilirsiniz iskenderun'a. o da taksici amcamızı ikna edebilirseniz.
yaz aylarında durdugunuz yerde terden eriyebileceğiniz memleket. antakya-iskenderun minibüsleri antakya dan cennet, iskenderun dan cehennem diye bahsederler. *
acilen gidilip görülmesi gereken yer.
delirttiler beni. iskenderun aşağı iskenderun yukarı.
anasını satayım il bile değil ama gokgogkgok hiç bitmiyo bunların laf salataları. bi de sarıldı etrafım dört taraftan.
yok dürümü, yok demir çeliği, sen neymişsin be abi durumu.
yeter la, gelcem görecem az bekle.
acemi birliğimi geçirdiğim yer. sahiline hayran kalabilirsiniz ayrıca kızları bir içim su. kafanızı hangi yöne çevirirseniz çevirin muhakkak taş gibin fıstık gibin kızları görürsünüz. burada üniversite okumadığım için kafamı sahildeki kayalıklara vuruyorum sözlük. son olarak insanları moderndir pek yobaz göremezsiniz.
birkaç güne kadar,tayini dolayısıyla,canım ablamı uğurlayacağım hatay ilçesi.inşallah temiz,nezih,yobaz oranı düşük bir yerdir de,bizimde kalbimiz burda pır pır etmez.
küçük olmasa da minik izmir. insan huzur buluyor. sakin, huzurlu, hoşgörülü... payaslı kıroların iskenderunluyum demeleri dışında çok güzel değerlere sahip şehir.
Esentepe mahallesinden ressam Harun Antakyalı gibi bir değerin yetiştiği kenttir. sanatçı ile ilgili araştırma yapmak için gittiğimde gönülden bağlandığım harika bir yer. türkiyenin en uzun kordonuna sahip güneşin güzel battığı kentlerimizden birisidir. Birçok ilimizden kalabalık nüfusa sahip türkiyenin en büyük ilçesidir.
hatay ilçesi.
gitmedim, görmedim. ama o kadar çok adı ve bahsi geçiyor ki, ilk fırsatta gideceğim. tahmin ediyorum ki, izmir'den bile sıcak. yaşanılası değil yani. ama deli manyak bir yemek kültürüne sahip. bu iyi bir şey. fakat, rahatsızlık veren bir şey var ki; bura acilinden il olmalı. çünkü iskenderunlular ben hataylıyım demiyor. askerde, üniversitede, sokakta ve birçok yerde karşılaştıklarımın hepsi burayı il sanıyor. ya da hatay'ı ilçe sanıyorlar. olmuyor kanımca. tamam büyük bir yer de; nerelisin sorusuna cevaben şehir söylenir azizim-azizem.
yazın sıcaktan dolayı açılmadık kapı pencere kalmaz.Tam bu esnada uçarak* yaklaşık 7-8 cm boyundaki hamamböceklerinin salonun ortasına pat diye düştüğü,şirin ve modern ilçe.
döneri ve sahiliyle ünlü aynı zamanda künefe peynirinin iskenderunda üretilip antakya'ya gönderildiği şehir.
halkının bilmediği ama Türkiye'de küçük izmir diye adlandırılan şehir.
