pink floyd un efsane the wall konserinin 2. bölümünde * başlayan şarkı. koronun arkadan "out there" şeklinde girişi insanın canını acıtır. şarkının devamındaki basit fakat dinleyenleri kalbinden vuran solo da candır, canandır.
yanılmıyorsam titanic'in sonlarında okyanusun orta yerinde filikalar üzerinde donmuş cesetlerin arasında yaşayan biri bulma ümidiyle bağıran denizcinin repliğiydi bu.
şarkının sözleri(sözü) 5 kelime olmasına rağmen zamanla ne kadar güzel olduğu farkedilen, kesinlikle kendine has bir havaya sahip, sonundaki arpejle bitiren pink floyd eseri.
