Van, iran islam Cumhuriyeti ile 294 km’lik uzun bir sınır hattına sahip. iranlıların, sınıra karayoluyla bir saat mesafedeki kente olan ilgisi her geçen gün artıyor. Şu sıralar günde 3 bin civarında turistin geldiği kentte otellerin doluluk oranı yüzde 80’lere ulaşmış durumda.
iranlı turistler gündüz kentin turistik yerlerini gezerken, akşam saatlerinde zamanlarını alışveriş yaparak ve eğlence mekânlarında geçiriyor. Ağırlıklı olarak tekstil, kozmetik ürünleri, takı, ayakkabı satın alan turistler, ayrıca burun estetiği ve saç ekimi için de kenti tercih ediyor.
Gece saatlerinde kentteki yaşama hareketlilik kazandıran ‘irani discolar’a yerli halk alınmıyor. iranlılar ailece uğradıkları bu mekânlarda genelde Farsça müzik eşliğinde eğlenerek dans ediyor.
Neredeyse her dükkânın camında Farsça yazıların olduğu kentteki esnafın çoğu asgari düzeyde Farsça öğrenmiş ya da müşteri hacmini arttırmak için iranlı personel istihdam etmiş durumda.
Cafe, bar, lokanta, bakım merkezleri ve giyim mağazalarının yanı sıra kentte revaçta olan bir başka sektör de tur düzenleyen firmalar. Bu firmalar turistleri sık sık Van Gölü, Akdamar Adası gibi tarihi ve coğrafi öneme sahip yerlere veya çevre il ve ilçelere gezmeye götürüyor.
Vanlılar iranlı turistleri can suyu olarak görüyor. TÜiK verilerine göre son 10 yılda göç vermeye başlayan kentte ilk kez şu sıralar yüzler gülüyor. Kente giren sıcak parayla ülkedeki mali krizin etkileri kısmen de olsa aşılmış vaziyette.
Bu potansiyel Vanlıların iranlılara bakışını önemli ölçüde dönüştürmüş. Muhafazakâr kimliği ile bilinen ve iranlı turistlerin ‘ahlaksızlık’ ile itham edilerek kampanyaların yapıldığı kentte artık bir kabul söz konusu. Bireysel bazı çıkışların dışında kentte iranlılara dönük olumsuz bir tepki yok.
