Allah o noktaya getirmesin.
Birde intehar eden insanın yerine kendinizi getirip empati kurmak gerek.onlarin psikolojik durumu nasıldı.yok günah yok cehennemlik ulan sanarsin insanlar keyfi intihar ediyor.Allah bilir kimin cennet cehenneme gideceğini.diyorum ya Allah o duruma düşürmesin....
Bugüne gördüğüm rüyanın etkisiyle farklı başladım. Biraz daha tatsız biraz daha can sıkıcı biraz daha mutsuz.
Sonra aklıma Mehmet pişkin geldi. Onun videosu. Olay ilk olduğu zamanlar izlememiştim daha sonra izlemiştim. Tuhaf ve zor bir ruh halindeydi izleyenler için. Hatırlayınca tekrar izledim bugün. Ve intihar düşüncesi aklıma geldi.
intihar edecek bir nedeni yoktu, herkes bunu düşünüyordu hakkında. Oysa bazı duygular bazı hisler istediği her şeyi olan birini bu sonuca iter. Bunu herkesin anlamasını bekleyemeyiz. Farklı bir ruh hali bu ancak benzer hisleri görmüş yada biraz deli olanlar anlar o hali.
Ve bilinçli bir intihar. Öncesinde uzun uzun düşünülmüş. Yani bir anda alınan bir karar değil. Bu tehlikeli bir ruh hali, çevresinde kimse anlayamaz.
Bazen benzer hisleri hissediyorum. Tabi farklı yaşam kalitesinde olan hallerini. O bazı duygu ve hislerin kötü tarafı, çözümlerinin olmayışı. Çıkarıp atmadıkça sürükleyeceği sonuç belli.
intihar düşüncesine karşı ve uzak olan ben bile son zamanlarda bu düşünceye kapılıyorum. Çünkü sizi bedenen değil ruhen yoran hasta eden sebepler sizi daha çok yaralar güçsüz hale getirir. Durum bu. Yine de tabi yaşam her an size sürpriz yapmaya açık o sürprizleri beklemeyi tavsiye etmek daha doğru.
Şimdi bir adam düşünün, sevdiği kadın kansere yakalanmış adam kadını hayatta tutmak için varını yoğunu harcamış, maddi manevi ciddi bir külfiyet almış. Gün gelmiş maalesef kadın hayata tutunamayıp, göçüp gitmiş. Adam bir başına kalmış, herşey sonsuz anlamsız ve boş, birde tedavi için kredi çektiği bankalar kapıya dayanmış, nefes aldırmıyor. Adam dayamış kafaya silahı çekip gitmiş bu dünyadan. Şimdi bu adammı suçlu, yoksa adamın önüne her gün başka mayın koyup basmasını bekleyen şu a.q un hayatımı. intihar bazen yangından çıkmak için açılan son çıkış kapısıdır, yanıp kül olmaktan kurtulmanın tek yoludur.
mesela lol oynuyorsun ve rakip senden 5 lvl önde. kazanmak imkansız değil ama imkansıza yakın. basıyorsun ordan teslim ol tuşuna 20 dakika daha az acı çekmiş oluyorsun. tam anlamı ile böyle.
Harika bir psikolojiye sahipmişiz gibi... Zihnimizde ısrarla yer etmesini ister gibi... Açılmaması gereken başlıktır bu! Ne olacak intihar edince? O intihar sebebinin umrunda olsanız sizi intihara sürüklemezdi! Kendinize gelin, hayatı size uğruna ölmek istedikleriniz bahşetmedi!
Tüm çabalarıma ve elimdeki imkanlara rağmen, beni çok da iyi bir geleceğin beklemediğini görmeye başladım ve bununla yüzleşmekten korkuyorum. Kendimi her alanda eksik hissediyorum. Hayatım umutsuz, keyifsiz ve bıkkın geçiyor. Sürekli suçluluk duyuyorum ve neyi doğru neyi yalnış yaptığımı bilmiyorum.
Yine de sürekli isteyip planlamama rağmen intihar edemem sanırım. Beni düşünen kişilerin canı yanarken bana hiç değer vermemiş insanların hayatına sorunsuzca devam edecek olması beni bundan alıkoyuyor.
Ayrıca bugüne kadar ziyan ettiğim yaşamımı, bundan sonra daha iyi değerlendirebileceğime dair yalancı umut kırıntısından kurtulamıyorum.
Ruhsal ölümün gerçekleşmesinden sonra oldukça kolaylaşan hadise. Önce fikirler ve hayaller ölür. Akabinde belki cesaret ve umutsuzluk Bu yıkımı tamamlar. Yavaş yavaş birileri seni parça parça çalıp yok etmiş gibidir. Umut etmeden yaşamak oldukça zordur.
Bir müddet sonra hayattaki hiçbir şeyin tasarladığın gibi olmadığını anlarsın. Zaman gelip geçerken yaşadığın hayat doldur boşalttan farksızdır. Yemek için kazanır, kazandığını yersin. Hoş bir ev, araba falan alsan da diğer insanlar gibi eşyalara tutunamayıp sorgulayan ve dünyada, insanlarda anlam arayan bir tipsen bu dünya yine sana yetmeyecektir. Çünkü insanların çoğu bu hayata birkaç eşyayı almak için katlanıyor gibi.
işin, kazandığın para, giydiklerin, gelecek hedeflerin, ailen, arkadaşların, aşık oldukların hiçbiri ama hiçbiri yeterince bağlayamamıştır seni bu kaosa. Artık yorulmuştur ki bedenin de birileriyle uğraşmaktan. Kendini anlatmaktan vazgeçtiğin, sustuğun yer daha da dibe çöktüğün yerdir ki burası intihar denilenden birkaç level öncesidir.
Maddiyata değer vermediğin gibi maneviyatın da çevrendekilerin sığlığını görünce eksik kalmıştır. O noktada kendini kendin teselli etmekten yorulur ve belkide en mantıklı olanı seçersin. Kaçtığın bu adi düzenin adı intihar olur sonra.
Bence ölümün en mantıklı şekli.
Bu dünyadan her türlü gideceksin. Nasıl gideceğin belli değil. Belki kalpten gideceksin, bir arabanın altında kalacaksın, belki yanacaksın, belki öldürüleceksin.
Öldürülmek demişken hayatımı benden başkasının almasına izin veremem. Bazen sırf bu ihtimaller yüzünden yani hayatımı benden başkasının veya başka bir sebebin elimden almasından ve bir de güzel yüzümün buruşmasından duyduğum korkudan erken yaşlarda ölsem mi diyorum.
Yani beni ben öldürmeliyim. Başka hiçbir şey bu şerefe nail olmamalı.
Bu hastaca bir düşünce ama bazen buna kapılıyorum.
Neyse ki hayatımı şu ana kadar istediğim gibi yaşamadım. Bu da beni yaşayıp görmeye itiyor.
Yaşayıp görelim bizi ne öldürecek?
40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40 yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye değmeyeceklerini düşünmeye başladım. bana göre intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. bu mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını düşününce de intihar etmiyorsun.
kendi canın almak ilginç bir dışa vurum...
peki kimin elinden alıyorsun?
-sherlock
intihar mı etmek istiyorsun? o zaman git kendini bir nehre at.
kendini ölmemek için çırpınırken bulacaksın. sen kendini değil içindeki bir şeyleri öldürmek istiyorsun...
gibi giden onlarca replik, dize vs. var hepsinin sonunda intiharın kendin için olmadığını anlıyorsun.
Mehtap Zengin’in ağlayarak yapamadım çünkü insanlar izin vermedi demesini akla getirir.taksicinin bunları duyup onu oraya götürmesini. insanları eleştirirken kırıcı olmamak gerektiğini hatırlatır. insanları intihara iten diğer insanlardır. Kimsenin canını istemeden de olsa sıkmayın. Değiştiremeyeceği şeyleri vicdansızca eleştrip soğutmayın hayattan.
