Mutsuz değilim. Hatta şu anda dünyadaki en mutlu insan ben olabilirim. Hayatın bir anlamı yok. Bazıları çok zengin olduğu için bazıları da çok fakir olduğu için intihar ediyor. Benim intihar etme nedenim çok farklı belki de değil. Çocukluğumdan itibaren birçok yalanla kusatildigimi anlamaya başlıyorum. Devlete dine ve hiçbir ideolojiye inanmıyorum. Yaşamım bir yalandan başka bir şey olmayacak. Tek gerçek tek kurtuluş ölüm.
kısa bir süre önce teşebbüs ettiğim eylem. 10 tane vermidon'u ağzımda eriterek içmiştin sonunda az bir mide bulantısı ve baş dönmesi dışında birşey olmadı, parasetamol zehirlenmesinden veya ilacı ağzımda eriterek içtiğim için beyin kanamasından ölmeyi bekledim ama 1 saat sonra kafayı koyup yattım.
Aklımdan çıkmıyor sözlük, mücadele ruhumu kaybettim. Rahatım belki ama bilmiyorum, sürekli bir can sıkıntısı içindeyim.
Sonum bu olacak bunu biliyorum, bu zamana kadar ertelemek için bir çok yol buldum. Kendimi meşgul ettim, iş gezilerine gittim, kız arkadaşlar edindim, muhteşem kadınlarla tanıştım. Fakat ilerisi?
intihar zayıf insan işi, güçsüz insan isidir
çıkmazdaysan, çaresizsen son deme kadar beklersin yine olmazsa kendi haline bırakırsın
ölürsen iki gün ağlarlar, 3. gün ismini bile hatırlamazlar.
"Kimse duymadan ölmeliyim
Ağzımın kenarında
Bir parça kan bulunmalı
Beni tanımayanlar
Mutlak birini seviyordu demeliler
Tanıyanlarsa Zavallı demeli
Çok sefalet çekti
Fakat hakiki sebep
Bunlardan hiçbirisi olmamalı"
zaman zaman insanın aklına gelen, gerek çaresizlik gerekse hiçbir şeyin yoluna ve rayına asla oturamayacağını düşünmek veya bilincinde olarak "bu saçmalığa bir son vereyim, en azından ölümümün kontrolü benim elimde olsun" diye giriştiği, benim de yıllardır isteğini duyup susturmayı başardığım ancak kısa süre zarfı içerisinde deli gibi artan ve muhtemelen kısa bir süre zarfında gerçekleştireceğim hayat sonlandırma eylemi.
Hayatında devamlı olarak yolunda gitmeyen şeyler olunca insanın ister istemez aklından geçirdiği, cesaretli olanların eyleme döktüğü, sevdiklerini düşünenlerin ve cesaret edemeyenlerin vazgeçtiği seçenek. Bazen öyle bir an geliyor ki tek çıkış kapısı oymuş gibi hissediyorsun. Ama değil, hayat ne kadar kötü olursa olsun yaşamaya değer. Mutlu olma umuduyla yıllarca hayatta kalıp, intihar etmeyip, mutlu olamadan ölme korkusu taşısan bile deneme. Belki güneş bir gün senin için doğacak. Belli mi olur?
Ne salaklıktır ne de zekilik, ne korkaklıktır ne de cesur olmaktır, ne kaçıştır ne de kurtuluştur. Ama saygı duyulması gereken, uçsuz bucaksız ve anlamını intihar eden kişinin sır tuttuğu gizemli bir eylemdir.
Beşir Fuadla intihar vücut bulmuştur, her şeyin bittiği yerde ve psikolojinin bittiği yerde her şey üstüne geldiğin de insanın yaşama hissi kalmıyor maalesef benimde çok düşündüğüm ama yapmadığım bir şey hayat zor Allah kimseyi o duruma sokmasın.
Günün her boş kaldığımda aklımda olan düşünce. Hesaplayıp yazıp çiziyorum sürekli, her düşünceyi çöp kovasına yolluyorum sonra. Canımı sıkan ne biliyor musun sözlük?
Hani o yapabileceğini bilirsin, ama yapamazsın ya? Bende diyorum ki kendime "sen made Bunu yapamadın, bu elbette ki hayatının sonu değil ama bak intihar var. Bi düşün derim"
Sorusunu soruyor her zaman bana, iyi değilim biliyorum.
Ama seçenekler tükeniyor sözlük, sürekli gitme isteğiyle mücadele etmekten yoruldum. Hayatımın her anında gitme düşüncesiyle meşgulüm.
