psikiyatriste gidin. antidepresana başlayın. çalışın. para kazanın. silah alın. sonra intihar edin. he işe başladıktan sonra pek gerek duymayabilirsiniz de o sizin tercihiniz.
evvelinde benim de aklımdan çıkmayan, ama üzerine kafa yorduğumda çok saçma olduğunu farkettiğim bir mevzu.
olaya basitçe yaklaştığımda çözüldü her şey. bir otele 5 günlük tatil kazandığınızı düşünün. ilk gün oteli gezip, beğenmeyip geri mi dönersiniz, yoksa 'len zaten kırk yılda bir tatile çıkıyorum bir daha çıkamam, bari üç beş insan tanıyayım havuzda neyin yüzeyim' diye mi düşünürsünüz?
sonuçta bir kere geliyoruz sonra bitki, toprak olacağız. eğer inanan bir kimseyseniz zaten sıçtınız, direkt cehennem. e o zaman neden tadını çıkarmıyoruz? belki o otelde bir insan tanırsınız, sonsuza kadar orda kalmak istersiniz, kim bilir?
edit: okumadan eksilemiş piçe bak yaa. geber aq banane.
parası tipi şanı şöhreti olanın bile yaptığı eylem. dağ gibi delikanlı avicii gitti yakın zaman önce. bu adam bile intihar ediyorken ben niye diretiyorum bilmiyorum.
47bin tl borcum var 1900 tlye özel hastanede kölelik yapıyorum. çirkinlikten 26 yaşına kadar kız arkadaşım olmadı. sigara alkol bağımlılığı panik atak sosyal fobi her bir halt var.
en basit yoldur. cogu kez tesebbus eden biri olarak soyluyorum ki su an o hallerime aciyorum. neden ben intihar ediyorum hayatimi sonlandiriyorum ki? deger mi diyorum. hayatimi duzene ben sokabilirim ben sekillendirebilirim. bunu yapacak gucum inancim varken neden birileri yuzunden bir sey yuzunden kendimi sonsuzluga iteyim?
zorluklarin karsisinda dimdik durmak seni guclu kilar. yorar, yipratir ama sonrasi refah.
yapılması sonucunda öldüğünüz, yaralanamıyorsunuz o sıkıntı işte. dinimizce haram diğer dinlere göre de haramdır belki çok araştırmadım. ha bir de sigara da intihardır bana göre ama uzun süren bir intihar insan her gün sigara içse ne olur kanser olma ihtimalleri artar.
