insanın isteyerek gelmediği bu dünyadan isteyerek ayrılmasıdır. Sanırım bazen en doğru olandır. Ne yazık ki herkes bu dünyada mutlu olamıyor. He dünya zaten bir imtihansa sikeyim imtihanını, zaten inançsızım.
kaldırılamayacak kadar kötü bir olay sonrasında nasıl uyumak isteriz, içki içip sızmak isteriz yada uyku ilacı vb haplar kullanırız bir an önce olayın soğumasını yada olayı düşünmemek isteriz aynı mantıkla intihar edip ölmekte başka bir çözüm. çıkmaza girdiyseniz eğer ve hiçbir şeyin tadı eskisi gib değilse hayatınızda renkler azaldıysa hatta siyah beyazlaştıysa intihar mantıklı bir çözüm olabilir boşuna yaşama tutunmaya çalışıp onurunuzu zedelemeyin. kendinize saygınız olsun azıcık. zaten ilerde öleceğiz.
intiharın alternatifi olarak bedeninizi dondurabilirsiniz. 40-50 yıl belki hayattla barışmanıza yeterli olur.
3 yıldır bu sözlükte formata uyarak yazıyorum şimdiyse sikeyim formatı beyler bana bi çıkış yolu gösterin ne yapayım ne edeyim. intihar edersem arkamda gözü yaşlı, beni seven bir aile kalacak, etmezsemde zombi gibi çürümüş bedenim etrafta dolaşıcak. Artık katlanamıyorum. Her şeye rağmen yaşamak güzel gibi boş laflar etmeyin, kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez. Lütfen bi fikir verin. Ben napim ?
Ama sen yine de yaşa !
Seni bu hale getirenlere inat yaşa.!
Sen ölürsen arkandan 3 gün konuşurlar ve unutulursun, oysa sen yaşayarak onlara hep hatırlat sana yaptıklarını ki onlar sevinmesinler . Azminle onlara hayatlarının dersini ver , elbet bir gün vicdan azabı onları bulacaktır.
Ahiret azabından önce...!!!
Nasıl veya hangi etkenler bu kadar basitleştiriyor bu eylemi ?
Bu kadar basit mi ? Hiç mi bu hayata tutunacağınız bir dal yok ?
Yazık. Gerçekten çok yazık. Bunu bir anne-baba gözüyle düşündüğünüz zaman, psikolojik olarak çökmeniz kaçınılmaz olur. Yıllarca besle, büyüt, okut, giydir ama saçma sapan takıntılar yüzünden sen kalk intihar et.
Aklım almıyor benim. Bir insan arkasında onlarca insanı bırakıp nasıl gider ? Tatile çıkmıyorsun ki bir süre ortalıktan kaybolasın.
ölüm kaçınılmazdır ve bu acı bir gerçek ama bir insanın kendi elleriyle hayatına son vermesi çok uçuk geliyor bana.
(bkz: intihar eden korkak mıdır cesur mudur) sorunsalı veya paradoksu içinde kaybolurum hep. Bir yandan em ala cesaret isterken bir yandan en ala korkaklıktır benim gözümde. Gerçeklerle yizleşemeyecek kadar korkaklıktır.
Mesleğim icabı bir olaya gitmiştim. Bir intihar vakası. Şehrin ücra köşelerinden birinde kendini ağaca asmış 17 yaşında gencecik bir kız. Ve arkasında bıraktığı notta şunlar yazıyordu ' keşke seni bir kerecik bile olsa öpebilseydim, tenine dokunabilseydim, keşke beni sevebilseydin. Mutlu ol'. işte hayat bu kadar kısa bu kadar anlamlı.
O gün gerçekten çok etkilenmiştim. Hayatı yeni yeni tanımayan başlayan gencecik bir kız sevdiğini sandığı bir çocuk için intihar etmişti. Oysa yaşamak en güzel cevabı olacaktı.
Sözün özü değersiz insanlar için yapılan en büyük hatadır intihar. Karşınızdakine ders vermek istiyorsanız yaşayın!
Bazen çözüm yolu olarak görülür. Hayat yaşadıkça güzeldir arkadaşlar. Karamsar olsak da pozitif bakmaya çalışalım. Bu tip bir girişim kesinlikle çözüm değildir.
Eğer yaşanması gereken çoğu şey yaşanmışsa, gezilmesi gereken her yer gezilmişse, bütün dünyevi zevkler tadilmişsa, geriye çok bir şey kalmadıysa, yapılması gereken eylem.
