Hep haberlerde tavana astığı iple intihar etti denir. Evimin tavanına bakıyorum avize dışında asacak yer yok. Acaba lambaların olduğu yere mi bağlıyorlar ipi, bilen birisi aydınlatsın.
ilk kez 13 yaşında kanıma girdi intihar fikri. hala ara sıra aklıma geliyor. öyle depresyonda falan da değilim. ufacık bişey olsa hemen intiharı düşünmeye başlıyorum.
kısa vadede zoru, uzun vadede kolayı seçmek.* Nitekim bu bir seçimdir, kişilerin kendince haklı sebepleri olabilir, dayanma noktalarını aşmış olabilirler. Bu durumdan başka çıkar yol bulamama nedenleri üzerine durulmalı ve o nedenler hala hayattaki insanlar için ortadan kaldırılmalı.*
Herkesin en az bir kere aklından geçirdiği eylem olmasına rağmen buna cesaret edenlerin sayısının ilginç olarak azımsanacak düzeyde olmasına bakılarak insanın içinde olan bi tür morfin olsa gerek. Özetle bi insan yada insan türevi intihar etmeye kalkışır bunun sebebi parasızlık kendini aşağılık görme vs vs nedenlerdendir daha sonra yemediğinden vazgeçer ve dandik bir olay olur ve bunu iyiye yorumlar sonra intihar düşüncesinin ne kadar saçma olduğuna karar verir ve mutlu olur. insan olarak çok tuhafız.
bir kaçış değil bir reddediştir diye tanımlanmıştır sartre tarafından aslında vazgeçiştir. Garip olan tarafı hastane odalarında ya da ambulans köşelerinde kazanın ortasında vs bir sürü yaşamak isteyen insan varken bu insanların aksine bir de karşıt durumunda ki insanların tercihidir. hayatına istediği anda son verdiğini düşünür çoğu teşebbüs eden kişi ama belki de yanlış ve dalgalı algıların kurbanlarıdır.
''intihar'' kimine göre kaçış, kimine aptallık, salaklık bana göreyse çaresizliktir aslında. intihar , yaşamak isterken ölmektir bence ya. lakin intihar binevi kurtuluşta olsa gerek. Dertlerden sıkıntılardan . Aslında cesaret edeyemenlerin kaçış diye adlandırmasıdır intihar.
insan
eşref-i mahlûkattır derdi babam
bu sözün sözler içinde bir yeri vardı
ama bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim zaman
bu söz asıl anlamını kavradı.
Her ne kadar bazıları planlı gibi görünse de. Bana göre hiçbir intihar planlı yapılmaz.. intihar anlıktır.. Çünkü her insanda doğuştan hayatta kalma güdüsü vardır.
Durkheim'e göre intihar 4 şekildedir:
*Egoist(bencil) intihar : Bireyin toplumsal çevresi ile bütünleşememesi sonucu oluşan intihardır.Bir anlamda bireyin toplumsal bağının zayıflaması ya da kopması, intihar eğilimini artırmaktadır.
*Altruist(elcil) intihar : Bu intihar türü egoist intiharın zıddıdır. Kişinin toplumla bağının çok güçlü olmasından kaynaklanır. Burada birey, grup kuralları ve normları gereği intihar etmektedir. Örneğin, Hint kastlarında dul kalan kadının,kendisini cenaze ateşinde yakmasının beklenildiği ifade edilir. Aynı zamanda 'Diğerkam' ve 'özgecil' intihar olarak da adlandırılır.
*Anomik(kuralsızlık) intiharı : Durkheim için anomik intihar, toplumdaki normların çözülmesinden kaynaklanan bir intihar türüdür. Özellikle ekonomik kriz dönemlerinde, toplumu bir arada tutan kurallar (normlar) çözülür. insanların davranışlarında kullanabilecekleri ölçüt bulmaları güçleşir.
*Fatalist (kaderci) intihar : Anomik intiharın zıddırdır; bireyin üzerinde baskı yapan kuralların katılığından kaynaklanır.Durkheim buna köleleri örnek verir.
ismet özel'in intihar konusundaki şu açıklaması gayet çarpıcı ve özetleyici. aynı şeyleri yaşamış biri olarak adamın açıklamasına hayran kaldım diyebilirim.
40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40 yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye değmeyeceklerini düşünmeye başladım. Bana göre intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. Bu mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını düşününce de intihar etmiyorsun.
Bir tür nihilizm değil mi bu?
- Tam tersine, değer yüklediğin şey bunlar değil. Allah’tan başka hiçbir şeye değer vermemek var bunun arkasında.
40 yaşına kadar ne vardı peki?
- Aynı şey. Bir çıkış sağlayacağını umduğun bir insanla, bir imkánla karşılaşacağını düşündüğün için her gün erteliyorsun intiharını. Daha sonra da, bu çıkışı insanlardan beklemenin saçmalığını kavrayıp yine intihar etmiyorsun.
