intihar edenlerin ortak noktası hayattan umutlarını kesmiş olmaları.
herhangi bir konuyla ilgili sıkıntını düzeltme umudun varsa intihar edemezsin. bu insanoğlunun güdülerine , beyninin işleyiş biçimine , hissiyatına aykırı.
en çokta uzun süreli depresyonlarda düşünülür intihar. korkmak falan değil, herşeyin düzeleceğine inanmaktır onu bundan alıkoyan. o yüzden umudunu kaybetmeyen insandır biryerde.
Intihar edene her zaman saygı duymuşumdur. Kişinin kendi kararıyla bilinçli yada bilinçsiz, yaptığı eylemdir.
Şimdi böyle konuşunca gerçekten vicdansizmisim gibi olacak ama değil.
Damdan atlamaya kalkan bir adam için iki seçenek düşünelim.
1)ya dikkat çekmeye calisiyordur.
2)ya da gerçekten ölmek istiyordur.
Nasıl ayırt edebiliriz?:
Ölmeye karar vermiş insan bunu kimseye duyurmadan yapar.
Ölümle çevresini tehdit adam ise intihar edeceğim diye bağırır.
Yani eğer ölüm kaderse, ne zman nerede nasil olecegimiz yazildiysa yani vade dolduysa, intihar da kişinin kaderinde yazılı bence.
Allahin verdiği cani allah alır lafı bence sadece yatağında sessiz sedasız hık diye giden insanlar için değildir.
O yüzden intihar edenlere saygı duyuyorum.
yaw bu başlığı hergün buraya koyup benim mutlu günümü ve psikolojimi berbet edenlerin alllah belasını versin. ne lan bu böyle hergün her gün gündemde. amk psikologdan daha iyi biliyosunuz. bok yiyin.