Emin olunduktan sonra yapılması gereken eylemdir.Hem yapılacak materyaller açısından hem de acı çekmek acısından.Kesin sonuç vermeyen materyaller denenmemelidir gereksiz işkenceye eziyete sebebiyet verir.Tek seferde olsun,temiz olsun.
yalnızlıkla doğru orantılı olduğunu düşündüğüm eylem.bir noktadan sonra mantıklı geliyor aslında.
niye tutunuyoruz ki hayata ? sefalet içinde yaşayan akrabalarımızdan başkalarının dedikodularını dinlemek için mi ? ya da cahillikten kırılan akıllarınla bize öğüt vermeye çalışmaları yüzünden mi ? gözlerinin önünü göremeyen insanların şükretmelerini dinlemek için mi ? maç seyredip bira içmek herhangi sikindirik futbol takımının beceriksizliğine üzülmek için mi ? ne olacak yani 40 sene yaşayıp bi evim bi arabam eve gelince üstüme atlayan çocuklarım orta halli bi eşim mi olsun ? bende akşam eve ekmek alıp götüreyim.
birileri sizi seviyor diye sizi yaşatamaz.intihar etme eşiğinde olanlar nasıl yaşadıklarından bir şey anlamıyorsa kimse de onların öldüklerini anlamasın daha iyi.
Sacmalik diyenlere sahip sesleniyorum
Hanginiz intihar edecek kadar zor bir duruma dustunuz?
Ya da intihar edenler intihar etmeye cok mu meraklilar saniyorsunuz?
Intihar etmek bir cozum degildir evet ama intihar etmek isteyen birini sacmalama yeaaa hayat guzel zirvaliklariyla gecistiremezsiniz.
Intihari dusunmek ciddi bir sorundur ve en yakin zamanda tedavi almak gerekir.Cevrenizde boyle kisiler varsa mal mal konusmayi birakip hastaneye goturun amk.
hastalıklı bir eylemdir. nereden biliyorsun amk diyorsanız, biliyorum işte.
bazen hayatın içinde yakalayamadığımız boşluklar oluyor. bazen birini çok üzüyorsunuz ama fark etmiyorsunuz. birinin ölümüne engel olamayıp, adam öldürmekten ceza almadan etrafta dolaşıyor gibi hissettiğim zamanlar oldu yani. gerçi hala çokça gece uykularımı kaçıran bir durumdu bu. ama artık iyileştim demek için kaç sene geçti tam olarak bilmiyorum.
intihar suçu başkasına yıkmak biraz, intihar biraz savunma yapmak, artık ben konuşuyorum demenin başka bir yolu.
öldüğün gün yastığındaki ize ağladım kardeşim, yıllar önce bugündü. ve biliyor musun ? ben yıllardır bugün uyuyamam. sen yeterince uyuyorsun çünkü.
tekrar çıkıp gülerek gelsen ''kanka hadi içelim'' desen gece 3'te . ama gece 3'te de çünkü zamansızdın sen be olm. hep zamansızdın. hep biz seni şaka yaptın sandık. ağladın inanmadık, güldün inanmadık. unuttuk seni. ama şimdi itiraf ediyorum suçlu benim işte. gücün varsa gel dikil karşıma allah belanı versin de. bunu yap olm. bunu yap amk. yoksa ben yanına gelirim. allah belamı versin yanına gelirim. yüzleşirim seninle. içindekileri dökersin o zaman.
özür dilerim binlerce kez dediğim gibi. bilemedim, o telefonu açsaydım belki bu notu okumazdım . ''Bir vardım, bir yokum şimdi . ''
"intiharın sıradan bir ölümden farklı olmadığını düşünenler için ölümü çağırmakla, ölümün çağrılısı olmak arasındaki insana o dehşetler veren farkı irdeleme serüvenini bırakıyorum. ölmek, intihardan çok daha başka bir biçimidir dünyadan ayrılmanın. ölümün onaylanması, ötenazik bir olguyla da pekiştirilmemeli. düşünülmeli, hem neden ölmek ister ki insan? toplumun yaratmak istediğiyle, yaratılmışlığından memnun olmadığı bireyin ölümüne karşı bu merhametsiz şehir ve toplum algısı iyice hızlandırır bunu..."
geçen gun 17 yasinda olan birini kaybettik. su hayatta 80 ine kadar ya$ayanlari görüyorum. ne kadar gereksiz yillarda curutmu$ler yillarini. arkanizdan 3 gun agliyorlar sonra siz yoksunuz gibi ya$iyorlar. insan sessizce cabalayip goreni olmazsa sarpasariyor. kaderinde varsa hicbir $ey yaki$miyor. kendini oldurene saygi duyulmali. biz korkaktik, arkalarindan el salladik.
Hiçbir şekilde bir çözüm yolu değildir. Aynı amaçsız ve acımasız dünyayı hepimiz yaşıyoruz o zaman hepimiz toplu intihara kalkışırdık olurdu biterdi. Tek net çözümse zaman. Zamanla her şey geçer.