neredeyse bütün kitabi dinlerin toplumsal kuralların yasakladığı ayıpladığı iş. bir din düşünün haçlı seferleri mesela, dünyanın anasını sikmiş kılıç görmeyen boğaz bırakmamış belli bir coğrafyada ama intiharı yasaklıyor. hepsi için geçerli bir paradoks. sırf bu yüzden bile ilgi çekici.
bazen bütün çaresizlikler içinde gün yüzüne çıkan tek çaredir.
bazen yaşamak için bir neden bulamazsın. sen aslında yaşamak istersin ama hayat sana resmen yaşama der. üst üste o kadar çok şey yaşarsın ki. tamam artık, buraya kadar dersin. ama yine de genelde yapamazsın cesaret edemezsin. bir gün o cesaretini topladığında eline kalemi alıp son yazını yazarsın ve kafanda tasarladığın yöntemi uygularsın.
sen o kararı verdiğinde arkanda üzülecek kimse olmadiğına eminsindir. zaten üzülecek biri olsa belki de bu duruma gelmem diye düşünürsün. zaten yüküm bu dünyaya dersin kendi kendine ve en sonunda o planı uygularsın. sonsuz ve derin bir uykuya dalarsın.
Neden yapamadigimi bilmedigim eylem. Yanlis anlamayin intihari falan dusunmuyorum zira gayet iyi bir hayatim ve ailem var insallah boyle de devam eder. Yinede her gecen gun tek tek sevdigim insanlari kaybediyorum. Gittigimiz yerde onlarla ayni. Neden hemen su anda bitirmiyoruz. Acidan korktugum icin mi? Yada cehennemden korkuyorum belki. Belkide geride biraktiklarimdan korkuyorum yada aslinda geride hic bisey birakamamaktan. Sanirim ikiyuzluyum. Olumden korkmadigimi iddia ediyorum gerekirse ustune bile yururum. Aslinda bu koca bir yalan olumden cok korkuyorum ne beni alsin ne de sevdigim insanlari. Olumden korkuyorum ama aslinda baska bisey var. Korktugum sey baska ama ne oldugunu bilmiyorum. intihar kisa gibi gorunuyor ama degil belkide en uzun yol o.
oldukça meyilli olduğum ve yapma ihtimalimin hayli fazla olabildiğini bildiğim fiildir. nedendir bilmem ama galiba gözümü kırpmadan kendimi öldürebilirim. aslında oldukça neşeliyimdir çevremde öyle bilinirim en azından ama içimde ne kadar aptalca da görsem sanırım bir intihar mağduru olacak kişi var.. bakalım ne zaman ?
kişinin kendi hayatına kendi özgür iradesi ile son vermesidir. aklı başında insanın yapabileceği birşey değildir keza dinimizce de en büyük günahlardan birtanesidir.
çok sikko bir konudur, bilim adamlarınca da çözülememiştir, sözlük yazarlarınca da...
ben ölmenin yaşamaktan daha güzel olduğu bir koşulu hayal edemiyorum, çoğumuz da edemeyiz ama bu duruma düşenler var demek ki!
destek bulamamanın çok etkili olduğunu sanıyorum. insanın en çok ihtiyacı olan şey yine insan. kimse kalmamış, bu dünya'da kendini tek başına hissediyorsan daha kolay sanki!
bilemiyorum. çok zor iş. ne olduğunu bilmediğin yola çıkıvermek, üstelik tüm dinler lanetlemişken son vermek. zor iş, çok zor...
Yaklaşık 4 gün önce arkadasımın kardeşinin intihar ederek öldüğü durumdur. Zor çok zor. Hele o ailesinin halini görünce düşündüm ki arkada bıraktıklarını görse yapmaz yapamaz. Evet bazen hayatımızda kaldıramayacagımız kadar zorluklar olabiliyor ama dayanmalıyız ki daha çok güçlenebilelim. En ufak zorlukta kaçmayalım zaten intihar kesınlıkle bır cözüm degil. Her zaman hayata tutunacagımız bir sey vardır. Önemli olan hayata tutunup Allahın bize hos gördüğü bu imtihanı sabırlı bir sekilde atlatmaktır. Ve unutmayalım ki öldükten sonra en çok anne baba üzülür. Sonra ise sizi sevenler...