açıkçası ben tek cümle yazamazdım, içimde ukte kalırdı. bir kere intihar bir dolmuşluk sonucu oluşur, ya da tükenmişlik. intihar edecek insanın yazacağı çok şey, susup biriktirdiği de çok şey vardır. kimi zaman aklımdan geçiyor da, sonra kendimi toparlayıp yolumun devamını merak ettiğimi fark ediyorum. ya batacağız ya çıkacağız. hayat zaten intihar edecek kadar kısa.
velev ki o raddeye geldim;
"ben hiçbir zaman sizlere kendimi anlatamadım. bu yüzden belki de suç sizde değil, kendimi topluma kabul ettiremedim. ya toplumu tümüyle değiştirmem gerekiyordu ya da kendimden vazgeçmem, üzgünüm birinciyi başaracak gücüm kalmadı, geride kalanları anlamaya çalışın, intihar eden son kişi olmayacağım."
