her intihar mektubu, kişinin itirafıdır. yaşarken açıklayamadıklarını, hatalarını yazarak ölümün bunların bedelinin intihar olduğunu gösterir gibi.
bir çok intihar mektubunun, aslında çevresindekilerin ne kadar üzüleceğini test etmek için yazıldığı bilinmekte. henüz yeni yazılmış bir mektubuna bakarak bunu anlamanız mümkün. uzun bir yazıysa ve konudan konuya atlayan bir yazım biçimi varsa, bahsettiğim duygusal travmanın olduğu anlaşılır. ve bu gibi mektupları yazanlar -bir yerde hata yapmadılarsa- ölmediler.
kısa yazılmış intihar mektubu ise, kişinin ölümü tercih ettiğinin ve buna gerçekten karar verdiğinin göstergesidir. yazı da ölüm kadar nettir!
intihar eden kişinin yüz ifadesinden ve bedenindeki izlerden, ölüm anında yaşama sarılma isteğini ama başaramadığını görürsünüz. ölüm şekline göre yaralar, kesikler, morluklar, lekeler bunun göstergesidir.
ve anlarsınız, intihar mektubunu yazarken ölme isteğinin o an yaşama isteğine dönüştüğünü. çırpınışlar mektup yazmaya karar vermeden önce olmalıydı dersiniz ve o kararı alıncaya kadar yapabileceklerinizi onun için artık yapamayacaksınız.
işte bunun için, ölüm herkesin gerçeği olsa da mektuplar üzer insanı.
ezik insan edasıdır. "giz" her acıda yaşanmalıdır ki değerini koruyabilsin. daha da kurcalamak için yapılmış ise, üstadım kelamını işitmesi an meselesidir.
zor bir süreç geçiren kişinin içini dökmesi. normalde belkide hiç umursanmayan kişiyken öldükten sonra bir anda kıymetlenir düşüncelerine, duygularına kıymet verilir.
