kendimi ederimin üzerinde pazarlamak olabilir. daha iyi bir meydanda alıcı bulmak da. üstü kalsın diyen gönlü bol içi pislik birine özene de bilirim. hem belki o zaman çok param olur etiketine bakmadan bile bir şeylere sahip olabilirim.
patates kızartması, müzik, heyecan, sevgili, sevgi, spor sonrası sağlıklı hissetme anı falan. ne bileyim oğlum etmeyin intihar falan ya. gerçi orası size kalmış. gerçekten yaşamaya değer bir şey yoksa hayatınızda ve kendinizde bu hakkı buluyorsanız sizi kimse durduramayacaktır zaten. ama birkaç tane de olsa sevdiğiniz varsa yapmayın. hayat gerçekten kıymetli bir şey lan. sevdiğinizin geçirdiği bir kaza sonrası, ağır bir hastalığı atlattıktan sonra, kilometrelerce bisiklet sürüp / koşup yorulup nefes nefese kalınca insan bazı şeylerin önemini anlıyor. cidden yapmayın amk
edit: 3 haftadır çektiğim hastalık sonrası düşüncelerim : artık pek bir nedeni yok gibi. ha kendimi gidip öldüremem o ayrı konu. tabiri caizse götüm yemez. ama gerçekten eskisi gibi bulamıyorum neden.
