zaman geçtikçe gözümüzde büyüttüğümüz şeylerin aslinda ne kadar boş olduğunu görüp pişmanlık duymaktir. gelecekte amma da salakmışım nelere üzülmüşüm diyip pişmanlık duyacağım bir sey için neden intihar edeyim ki?
ölümün nasıl bir acı vereceğiyle ilgili hiçbir bilgiye sahip olmamaktır. hayatın gerçekten anlamsız olduğunu kabullenmek ve mutlak adaletten ümidi kesmektir.
23 yıl önceki sperm hücresi, senin neyine yarış kazanmak bu kazandığın ilk ve son şey oldu amk.
Belki hayatındaki en değerli insan ile, daim mutluluk sebebinle bugün tanışacaksın. Hem daha izlemediğin filmler, okumadığın kitaplar,gitmediğin ülkeler, görmediğin insanlar var. Bunlar yeterli sebepler.
nasıl mı ? sadece basit bir örnek: yazarsın uludağ sözlükte misal, duygu ve düşüncelerini paylaşırsın, bir kişi sadece bir kişi seni taktir etse yeter. hatta okunduğunu bilmek bile anlam katar hayatına. hiç beğenmesin isterse yazdıklarını insanlar, sen yazdıkça şevk katarsın, heyecan katarsın, sevgi katarsın hayatına, hemde kendi hayatına belkide fark etmezsin bile bunu. bi şeyler yaparsın en azından içini döker rahatlarsın.
Hayatının geri kalanında ne yaşayacağını bilmeden gitmenin verdiği sıkıntı.
Sen öldükten sonra etrafındakilerin yaşamaya devam edecek olması.
Onlar yaşayacaklar. Gelişmeler olacak, millet birilerinin son halini görüp şaşıracak ama siz göremeyeceksiniz.
Belki farklı gezegenlerden yaşam sinyalleri gelecek, belki çok büyük bir saldırı olacak, belki tüm dünyayı yerinden kaldıracak bir olay olacak.
Ölümden sonrayı bugün ya da yarın, mutlaka göreceğiz. Ölüm gelip bizi bulmadan önceki zamanların tümünü görme fırsatını neden kaçıralım ki?
bir sebep araman bile bir sebep zaten. bir umut var ve nereden nasıl çıkacağı bwlli değil. bazen kötü günlerin geride kaldığını seyredebilmek hayali bile başlı başına umut.
üzerindeki bunca nimeti şükretmek yerine onca senin için var olan maddi manevi herşeye ihanet anlamına gelir intihar. afrika ve dünyanın değişik yerlerinde açlıktan kırılan milyonlarca insanın yaşam mücadelesi, savaş içindeki çoluk çocuğun direnmesi için bile utanıp insanlığa katkı için yaşamak gerek. ta ki yaradan emaneti alana kadar.
