annen var, ona yaşattığın acıyı düşünebilirsin.
bir olayın algısı aynıdır ama algılaması ruh haline göre şekillenir. örneğin ; birisine karşı şüpheliyseniz iyilik yaptığında " gözümü boyuyor vs diyebilirsiniz... ona yakın hissediyorsanız ne kadar iyi bir insan dersiniz.
bu olayda ki algıyı da duygunuzu değiştirerek en azından tekrar değerlendirin.
Kollarını, bacaklarını, gözlerini, duyularını, sesini, arkadaşlarını ve ailesini kaybeden insanlar intihar etmiyorsa, intihar etmemek için bir sebep vardır herhalde.
Anlık keyifler, biraz hüzünlü bulutlu havada hafif esen ılık rüzgar kulağında coşku veren bir müzik(pop değil), yaz akşamlarında arkadaşlarla içilen rakı, kendini doğaya bırakıp ormanın derinliklerinde gezmek. Bu gibi küçük ayrıntılar olmasa 1 dakika beklemem.
edin güzel kardeşim edin tutan mı var? bu sizin en doğal hakkınız kime ne? ben her zaman yanınızdayım ama çok dillendirmeyin sonra patates oluyorsunuz bize de gülmelik malzeme çıkıyor ha bi de mümkünse sözlüklerde kovalamayın şu mevzuyu komik işler. son olarak geçen gün de belirttiğim gibi zehir, ilaç, hap vs kullanmayın delikanlı olun. *
Kafanı kaldırdığında görebileceğin, harabe bir duvar bile yeterlidir.
O duvar bile hareket ediyor, hareket ettikçe sen fark etmesen de değişiyor.
Değişir her şey...
aile içi şiddet
tecavüzler
hırsızlık ve akla gelmeyecek suçlar
yalancı dostluklar
insanların 5 kuruşluk hırsları için yaptığı gereksiz hareketler
karşısındaki insanı nasıl kazıklayacağını düşünen tipler
çocuk ve kadın satan canavarlar
size düşman kelimesinin anlamını öğreten arkadaşlar
kalp kıran ruhsuz aşk katilleri
intihar edecek adama teselli vermek ona can çekiştirmek olur. o yüzden teselli vermeyi boş buluyorum.
yaşamak için bir nedenin yoksa yaşama gitsin.
ölümü kutsamak veya bunun arkasına saklanıp bir şeylerden kaçmak hiçbir şeyi çözmez bu doğru ama yaşamak da pek bir şeyi çözmüyor.
bir insan düşüneli, pisikopat bir babası olan ailede doğuyor, baba anneyi her gün dövüyor, çocuğun hem kendi hem de annesi için hatta annesi için daha da canı yanıyor.
bir gün gidiyor ve babasını öldürüyor.
senin adaletin bu adama baba katili diyecek ve onu hapse sokup orada çürümesini bekleyecek.
peki bu insanın tek suçu pisikopat bir ailede doğmasıyken buna üstüne başka ceza veren sistemin adaleti veya bu adamı hayata bağlayan motive gücü ne?
bide bu adam katil olacak, oradan da ayrı bir acısı var.
bu trajik örneği, pempe götümüzü koltuğa koyarken kendi rahat hayatlarımızdan konuşmayalım diye dedim. bazı hayatlar adil değildir ve adalet diye sahiplendikleriniz onları yargılıyor.
bu insanlar buna boyun eğmeyip kendi hayatına son vermişse buna saygı duymak lazım.
