Önceden olsa, ölünce düzelmeyecek olması derdim.
Şimdi yaşamak için nedenlerim var. inanın bana görebileceğiniz en depresif insanlardan biriydim. Çünkü 7 yıl sürdü. O yaşamak için nedenleri de hiçbir insan vermedi bana kendim aldım. Allah başından beri veriyordu ama yeni aldım.
istediğin zaman intihar edebilecek olmak. çıkış hakkı her zaman saklı duruyor bu büyük bir güç. eğer bir son kullanma tarihi olsaydı -yeni yıldan önce intihar etmeyenlerin hakları bankalar tarafından sıfırlansaydı falan- bileti yakmaya cesaret etmek, kendini öldürmekten çok daha zor bir iş olurdu. o zaman öbek öbek el ele tutuşup köprülerden süzülmemiz çok mümkün olur gibi geliyor bana.
Allah a olan inancım başlıca neden.
Ayrıca kimse benden ve önümde uzanan hayatımdan daha değerli değil . Ne yaşarsam yaşayayım bir şekilde ayağa kalkarım her yıkılış bir tecrübe bu hayatta. Bu şekilde görmeliyiz. Yanlış yapabiliriz, hata yapabiliriz ya da elimizde olmadan bize karşı hatalar,yanlışlar yapılabilir, hayatımız yolunda gitmeyebilir. Kötü şeyler ,iyi şeylere sıkıca sarılalım değerini bilelim diye varlar.
Önceden her yanlışım üstünde defalarca düşünürdüm keşkelerle doldururdum kafatasımın içini. Şimdiyse sadece tecrübeler benim için o kadar. Böyle düşünmezsek var olamayız.
Biraz dağıttım gibi ama benim nedenlerim de böyle işte.
