ulan herkesin bu ara intihar edesi var dediğim başlıktır. bu kadar kolay pes edilesi zor hayat yaşamıyoruz, rahat batıyor milete. noldu buğday tarlanı mı ateşe vermişler? ineklerin mi telef oldu? milet geçim derdinde. yaşadığına şükret, karnın toksa, sırtın pekse daha ne?
--spoiler--
yapmak istediğim ama cesaret edemediğim şeydir, ulan bu hayatta her şey sana ters gelmişse ve sen hala bu terslikleri yaşıyorsan, sen de bı bokluk var demektir, bu. ona rağmen ınsan yaşamaya devam etmek ister mı ya...
ister mi...
istemez ama su boktan hayata devam edecek kadar da yuzsuz olmaması gerekir.
--spoiler--
Bilinci yerinde olan insanın yapamayacağı eylemdir.
insanlar intihar anında bilincini kaybetmiş oluyor. O zaman neden intihar ettiğimiz için sorumlu oluyoruz? Hani bilinci yerinde olmayan insanın yaptıkları sorgulanmayacaktı? Paradoksa kadar giden bir olaydır.
intiharın teşebbüsünü bile etmeyin. Ölerek hiçbir şeyden kurtulmuş olmazsınız önce bunu öğrenin.
her gün yaşanan o boş devinime son vermek. ölmediği her gün için daha birikmiş bir acı hisseden her insan için normal olan durumdur. ve yaşamdan zevk alamıyorsa ergen değildir. ayrıca bu ibare pavese , zweig , hemingway e hakarettir.
Nasıl bir psikolojiyse artık insan kendi hayatına son veriyor. Parmağının ucuna iğne batırmakta zorlanan insan öyle bir dibe vuruyor ki canına kıyabiliyor.
2 yıl önce yakın bir arkadaşımın ev arkadaşının ölüm haberini aldım. ilginç bir çocuktu. Çok konuşmaz, arkadaşı çok az, dışarı çıkmaz odasında sadece dizi izlerdi. Problemleri varmış ailesiyle. Evde kimsenin olmadığı bir gün 1 şişe benzin almış ve evde kendini ateşe vermiş.
Nasıl bir psikopatoloji ise kendini yakmış.
Medyaya yansıyan bir olaydı. Başarılı bir öğrenci kendini ateşe verdi diye haber yaptılar.
Ailesi cenazesini almak için ankara'ya geldi aynı gün. Haber çok çabuk ulaşmış. Ailesini görünce çocuğun sebeplerini anlamaya başladım. Aile kalmamış çocukta. Annesinin zerre umrunda değil sadece utanma duygusu vardı. Bizi rezil etti diye.
kötü bir şey değil yapılması gayet normaldir sonuçta kendi seçiminle gelmediğin dünyadan kendi seçiminle ayrılmak intihar etmek isteyenin hakkıdır. yasal ve acısız bir kavramı da ötenazidir. fakat ülkemizde ötenazi hakkı yoktur yasal değildir.
"yazılan her satır yokluğuna delil olarak kullanılabilir.
bir sabah uyanırsın ve her şey yerli yerindedir; ölmüşsündür.
üç ölümün bir hayatı götürdüğü rüyasının bittiği yerde, anlarsın;
her ölümde hayatın parmağı biraz vardır."
"bazı şiirlere nasıl başlayacağını bilemiyor insan,
bazı şehirlerden nasıl gideceğini...
ama bazı şiirler mayısla başlar
ve bazen mayıs herkesten önce terk eder, bazı şehirleri..."
"yaşamak diyorlar, yaşa diyorlar bilmiyorsun,
az olsun ölmesem."
"ve elbet her yağmur tanesi geri dönecektir, düştüğü buluta.
ama bilirsin, bazı yağmurlar hiçbir yere yağar!
hiçsen de insansın, boğulabilirsin suda,
bir balıksan susuzlukta!"
"ah!
hiçbir yaranın kabuğu benzemiyor bir diğerine."
"seni tanısaydım eğer, seni tanısaydım...
sana aşktan bahsedebilirdim,
beni tanısaydın mesela sana zehirli çiçeklerden ve metal mavisinden
ve kırık saçlarımdan şiirler örebilirdim."
"neyse ki mayıs şimdi, duymuyorsun;
avuçlarımda kuş sesleri."
geçmişte pişmanlıklarınız varsa ve geleceğinizin hep aynı monotonlukta geçeceği düşüncesi var ise aklınıza mutlaka gelmiş olan eylem.
Şahsen ben şu bilim kurgu filmlerindeki yapay zekalı robotları yapabilecekler mi yoksa yapamayacaklar mı, başka gezegenlerde hayat olup olmadığı ve en çok da tanrının olup olmadığını merak ettiğim için yaşıyorum. Evet hayattan hiçbir beklentim yok.
