En yakın arkadaşımın onu üzen erkek yüzünden biri yoğun bakımlı olan 2 kez denedigi şeydir. Neden sonuç aranmaz ki bu durumda. Zor olsa gerek. Lütfen dilara bir daha bunu deneme..
Bence saygı duyulması gereken bi durum.
Ben intihar vakalarında hep çok üzülürüm ama içten içe saygı duyarım.
Evet günah ama yaşamayı gerçekten istemiyorsa ve beceremiyorsa ölmek istiyorsa saygı göstermek gerekir.
insan hep belirli sınırlarla sürdürmeye zorunlu olduğu yaşamında hayatla baş edemeyeceğini anladığında, çevresine ve kendisine daha fazla yük olmak yahut bu anlamsız oyunu sürdürmek yerine tüm sorunlarını ve mutsuzluklarını, kökten ve kestirme bir yolla çözme hakkı ve iradesine sahiptir. bu insanın en doğal hakkıdır ve bir yönüyle tabiatta insan varlığına tanınan önemli bir ayrıcalıktır. aslında hayatın olağan seyri içinde de böyle bir karar alınabilir. bütünüyle kötü veya ahlaksız bir tarafı yoktur. yadırganacak değil, bilakis saygı duyulacak onurlu ve mantıklı bir seçimdir bu. çünkü o insanın kendisine duyduğu saygıyı ve onurunu, ve hala aklını kaybetmediğini, bilinç düzeyini korudugunu gösterir.
ancak bu olay toplum olarak, dinsel manteliteyle oluşmuş bir ahlaksal çerçeve içerisinde çok kötü, acınası bir vaka olarak algılanıyor. intihar eden insanın arkasından çok değişik şeyler dillendiriliyor. halbuki gözardı edilen nokta su ki; belki de intihar etmek aslında normal olandır. intihar etmemek anormaldir. belki de asıl sorun etrafımızda örülü yaşam düzenimizdedir... Ve herkes yaşamı sevmek zorunda değil.
eğer bir insan, hayatla o kadar çabalamasına rağmen hiç bir güç ve yaşam enerjisi bulamamışsa, aksine her şey giderek berbatlaşıyorsa, kalbi ve bedeni umutsuzluklar içine hapsolmuş, acının ve ızdırabın surlarında debeleniyor ise elbette en net çözüm intihar etmektir.
aciz insan eylemidir. Hatta kimi insan kolay olsun diye hap içmeyi veya denize atlamayı denerler fakat bilinmesi gereken bir gerçek "Ölümün kolayı yoktur."
nietzsche ye göre düşünmesi bakımından yararlı bir şey.örneğin intihar etmeye karar veren bir birey o akşam huzurlu bir uyku uyuyacaktır.ismet özel tarafından da kendi sözleriyle 40 yaşına kadar intiharı düşünmüştür en sonunda insanların buna değmeyeceğine karar verip vazgeçmiştir.benim şahsi düşüncemde insanın hayattaki duruşu ve kendini sorgulaması açısından düşünülmesi yararlı.
Sorun ne bilmiyorum ama üstü kapalı bir şeyler söylemek istiyorum.
Eğer sorun yaşadığın acılar ise kendi kendine yaptığın telkinlerden ( herkes çok kötü ) diye bir algı kalıbı oluşturmuş olabilirsiniz. Hislerinizi de bu algı çevrelemiş olabilir. teferruatlı anlatmam gerekirse.
algı kalıbınıza insanların her yaptığını " beni sevmiyorlar " diye oluşturursanız. insanların size her yaptığı ne olursa olsun su gibi buna girer.
ve su bulunduğu kabın şeklini alır unutmayın. demek istediğim oluşturduğunuz algı'dan kurtulun. bu en büyük unsur çünkü hislerinize çevreler. Tüm hissettikleriniz bu algı sayesinde olur.
Bakış açınıza göre hissettikleriniz değişir bence, tekrar örnek vererek anlatayım.
intikam düşünürseniz, hisleriniz intikam olur.
ama ne hali var gör derseniz unutursunuz.
Bob marley ile sonlandırayım. Yanlış insanlar ile tanışmamız doğru insanların kıymetimizi bileceğimiz anlamına gelebilir.
bir ara (yakın zamanda) benzer bir başlığa bir şey yazmıştım. madem geri kalan zamanını boşa harcamana 2-3 gün kaldı bir ara oku. belki işine yarar. seni yargılamıyorum yanlış anlama.
muhtemelen gelinen son noktadır. bugün daha yeni yeni duyulan cansel gibi. herkesin her şeyin sana sırt çevirdiğini düşündüğün anda yapılabilecek tek şey bi çıkış kapısı.
Kişinin hürriyetinden vazgeçmesi sonrası, hayatının pause tuşuna basmasıdır. Bir insan nasıl kendi fişini çekmek ister ki ? Ama oluyor işte mesala ben, o kadar denememe rağmen belki yarın düzelir gibisinden ilerliyorum. Belki bir gün ortası ben de ayrılmak isteyebilirim. Bu düşünceye iten sebepler var kimisine kıldan tüyden sebepler, kimilerinin ki başımıza gelmesinden kortuğumuz şeylerden. Kendimi bildim bileli bir çukurun içerisindeyim. ilk kayıp babamın ben cocuk yaşta ölmesiydi. Daha sonra annemin 2. evliliği oldu. Yetmedi Üvey babamdan ruhsal ve fiziksel işkenceler yaşadım. Asker oldum, Türkiyenin ücra köşesinde - 20 lere varan soğukda dağlarda askerliğimi tamamladım. Bunca olan şeyler yetmemiş gibi maddi sıkıntıların içersindeyim. insan ister istemez bu tür fikirlere kapılabiliyor.
