o kadar çok istiyorum ki hayatıma son vermeyi. ilgi çekmeye çalışmıyorum ya . Ben artık mücadele etmek istemiyorum. sizin kadar güçlü değilim. Yoruldum ben artık. güçsüzüm ben. Akışına bırakamıyorum. Sizin gibi siktir edemiyorum. Her şeyi takıyorum her şeyi. her şey bana acı veriyor. gerçekten kaçacak bi yol arıyorum ama bulamıyorum. ailem bile kalbimde ağrı hissetmeme sebep oluyor fakat ben hala onları düşünüyorum bana bir şey olursa üzülürler diye ölmekten korkuyorum.
"40 yaşıma kadar hep intiharı düşündüm, ama 40 yaşımdan itibaren insanların intihar etmeye değmeyeceklerini düşünmeye başladım. Bana göre intihar, geride kalanlara yönelik ağır bir suçlamadır. Bu mesajı verebileceğin tıynette insan olmadığını düşününce de intihar etmiyorsun." (bkz: ismet özel)
edit: böyle diyerek milleti gaza getirip intihara teşvik etmiyorum değil mi la? aptal olup da benim lafımdan sonra atlatıp postayı bana yüklemeyin de aq.
annen baban seni 25 sene 30 sene o emeklerle büyütsün okutsun sonra sen çık benim yaşama amacım kalmadı de. hadi lan oradan küstah. senin böyle birşeye hakkın bile yok bu kadar ağır konuşuyorum çünkü afrikada venezuela da insanlar açlıkla sıtma hastalığıyla uğraşıp hayatta kalma mücadelesi verirken sen kimsinde intihar etmek istiyorsun... çok sinirlendim beyler sakinim tamam.
varlığı ile insanı rahatlatan eylem.
her şey gittikçe kötüye gidiyor.
bir noktada bunu yapmak zorunda kalabilirim.
bunu bilmek ve yapabilecek olmak insanı rahatlatıyor.
allah da affeder artık.
evet orta sonda denemiştim 19 mu ne hapla eve hırsız girmişti şans eseri adamın allah korkusu varmış demek ki (vay anasını) Beni kurtarmıştı. Keşke kurtarnasaydı.
Bunu tek defada yapabileceğime inanıyorum. Şu an bütün şartlar buna uygun, neden durduğumu bilmiyorum. Lanet bir istek, bununla beraber şu an güzel bir kadınla da yatmayı yeğlerdim.
kaybedecek ve kaybettirecek hiçbir şeyi olmayan insanların yöntemidir intihar etmek.
ben de düşündüm günlerce gecelerce. öfkemin, üzüntümün geçmesini bekledim. sonuçta insanlar öfkeli ya da üzgün olduklarında sağlıklı kararlar alamıyorlar. ben kalbimin kırıklığının geçmesini bekledikçe kalbim kırıldığı yerden defalarca kırıldı hem de acımasızca, daha dibe batamam artık derken sanki birileri beni daha da derine itti.
kaybedecek bir şeyim kalmadı dediğim anda annem geldi aklıma. benim kaybedecek bir şeyim yoktu ama onun vardı.
biraz daha düşünme kararı aldım. hala düşünüyorum. hala kalbim kırılıyor, hala dibe batıyorum ama hala düşünüyorum.
bir sürü insan mücadele et demiş.. edilmediğini nerden biliyorsunuz?
ya da sadece yaşamı boyunca güçsüz olanlar mı bunu düşünüyor zannediyorsunuz.
ben şanslı doğanlardanım. evet her şey yolunda gider hep birilieri bir şey yapar benim için. ama ben ne acılar görüp normal gibi davrandım. kimleri ayağa kaldırdım bilemezsiniz.
25 yaşıma hastanede tüm vücudum enfeksiyon kaplıyken girdim. aileme artık kurtulmaz dedikleri anda 30 günde aslan gibi kalktım o yataktan.
hayatımın aşkı dediğim adam ayrılalım dedi. susup tamam diyip kapattım konuyu. en çok o ağlıyor diye ağladım ben.
kardeşimin psikolojik sorunları oldu yanında en çok ben oldum. hiç bir şeyin yok saçmalıyorsun dieyerek. kız cinler beni ziyaret ediyor dedikçe korku filmlerinde olur o diye diye yanında uyudum günlerce. her çığlığında her göz yaşında dua okuyarak ama sanki öyle bir şey yokmuş gibi yanında yattım.
iş yerim için mücadele ettim. yürümüyor.
aşık olamıyorum.. sevgisizlikte öldürecek adamı.
olmuyor arkadaş. enerjim kalmadı. geceleri aynı şeyleri tekrar tekrar hesaplamakla geçmiyor.. saatler bir bataklık oluyor. düşündükçe geçmiyor.
mücadele edecek yerlerim artık kanıyor.
insanın kendi isteği ile yaşamına son verme olayıdır. intihar etmek bazen ruhun bedene yaşattığı o çekilmez acıyı yok etme durumudur. Kişinin aklından zoru yoktur. Ama yaşayacak birseyi de kalmamıştır. Ölüm bir kaçıştır kişi için. Ama ne kaçış!
Intihar kelimesini duyunca hep aklıma sylvia plath gelir. Ölüme giderken bile çocuklarını unutmayan kadın. Hep saygı duyarım bu yüzden ona. intihar ölmeyi tercih etmektir bana göre. Tercih etmek de saygı duymayı gerektirir bu yüzden. Ama ne saygı!
Ölmek kolay yoldur önemli olan yaşamak mücadele etmek diyorlar hep bana. Bilmiyorlar ki ben çok denedim yasamayı kac kere hem de milyon kere hatta. Ama olmuyor be usta. Bir kere girdi mi zehir içine öyle kolay çıkmıyor. Ölüm ise bembeyaz bir sayfa açıyor ruhunda kişinin. Hem de ne sayfa!
hani çok basitmiş gibi gözüküyor ya. sorumluluk almamak gibi hatta tam tersi bütün üzüntülerin sorumluluklarını almak bence.. insanların neden bize anlatmadı neden bize söylemedi nefretlerini göze almak demektir.
çok yakınındayım. artık tüm bunları kabul etme sınırındayım.
yeni bir düşünce değil, çok uzun zamandır var. artık arabanın yoldan çıkması için dua etmeye başladım. sayısal lotodan umudu kestim. o değil bari ölüm çıksa bana..
parasızlık bi sorun. sonra arkası geliyor. hep aklımda o var. çözüm yok. çözemiyorum.
sürekli arayan bankalar, kaşelenen çekler. bunu kimseye anlatamama.. bile bile yok olmaya gidiyorum.
sevgisizlik değil derdim. çok sevdiğim, çok sevildiğim her dakika yanında olmak istediğim bir ailem var. benim her anımı güzel yapmaya çalışırlar. birlikte mutluyuz.
ben gidince çok üzülecekler biliyorum. kardeşlerimin ağlamasını düşününce bile ağlıyorum her defasında. babam depresyona girecek. annem biraz daha yaşlanacak. hiç kıyamıyorum. şu an bile ağlamaya başladım. ama yapamıyorum.. yaşayacak gücüm kalmadı.
ne sevişilen çocuklar, ne gidilen tatiller, ne psikiyatristler, ne haplar ne de otlar işe yaramıyor. bir dakika olsun ölümün kurtuluş yolu olduğu gerçeği değişmiyor.
iyi bir işte çalışıyorum. arkadaş çevrem çok. intihar etsem ölsem diyecekleri söz belli bizden isteseydi yapardık.
ama şimdi desem artık eski ben olmam ki. ne yüzlerine bakabilirim ne saygım kalır.
ya en yakın arkadaşım doğurdu ve altın alamadığım için gidemiyorum bebeği görmeyi. böyle bir acı var mı?
emin olun yok. söylesem saçmalama paran yoksa ben göndereyim diyecek. ama gururum da el vermyor.
oda başkanı bile duysa anında halleder ama duyuramam.
nolur ölsem bir yıldırım düşse, sarhoş bir adam ezse..
yolu gözlenen arkadaşlar var mesela. arabamı sattım diye arabasını benimle ortak kullanan. intihar edeceğim desem yolun ortasına oturup tepine tepine ağlayacak kardeş gibi canlar var.
ama diyemiyorum. kimseye anlatamıyorum.
ya ben öyle numaracıyım ki doktora bile aslında mutluyum numarası yapıyorum. içime işlemiş.. kimseye mutsuzum diyemiyorum.
bir çocukla sevişip, seni seviyorum diyecek kadar umursamaz olmaya çalışıyorum. her şey içimde..
allahım bir çözüm bul bana. artık dayanamıyorum.
ölüm cazip, ölüm güzel..
ne güzel şarkılar, ne okunacak kitaplar ne de izlenecek filmler hiç biri beni çekmiyor bu hayattan..
allahım sen kurtar beni. ani bir ölümle al beni.. intihar edip kimseyi üzdürme bana.
ama al canımı..
