Kendi yaşamına karar veremeyen insanın ölümüne karar verebilmesi için attığı adımdır.
Başka insanları yargılayabilecek mükemmellikte değil kimse. Hayat tamamen seçim. Seçimini yapmış ve yaşamına son vermiş insan için denilebilecek pek bir şey de yok.
Bencillik, acizlik diye yargılıyorlar ya şu tuzu kurular, nasıl sinir basıyor. Hayatından vazgeçmek acizlik öyle mi?
insanların ne yaşadığını, ne yoğunlukta yaşadığını, duygu dünyalarını, hassasiyet derecelerini bilmeden bencillik diye etiket yapıştıran sizler asıl bencilsiniz, bencilsiniz ve hayata dair hiçbir fikriniz yok.
Elbette, geride kalanlar için büyük acı. Ne olursa olsun seçilmemesi gereken bir yol çünkü bu yola bizi götüren ruh hali o an çıkmazdaymışız gibi hissettirse de geçici. Geçecek.
Yapanlara yorumum yok ama gönül ister ki hayatlarından vazgeçmeseler. Kendilerinden geçseler de Sevdikleri için direnseler..
Sadece psikolojik değil, sosyolojik bir olaydır. intihar toplumlardan toplumlara değişen ciddi istatistiklere sahiptir. Refah ve gelişmişlik düzeyi, ekonomik güç ve stressiz toplum gibi etkenler bunları etkileyebiliyor.
siz ölmeyi bayılmak zannediyosunuz galiba o kadar basit olmamalı hayat ne icin veya kim icin ölceksin
ben 15 yasında kaybettim ailemi bir kere düsünmedim intiharı hayat benim hayatım güzellestirmekte berbat etmekte benim elimde yapmayın bu kadar.
"Ey iman edenler, mallarınızı aranızda karşılıklı rıza ile gerçekleştirdiğiniz ticaret yolu hariç, batıl yollarla yemeyin. Ve kendinizi öldürmeyin. Şüphesiz Allah size karşı çok merhametlidir" (en-Nisa', 4/29).
"Kim kendini bir dağın tepesinden atar da öldürürse cehennem ateşinde de ebedi olarak böyle görür. Kim zehir içerek kendisini öldürürse cehennemde zehir kadehi elinde olduğu halde devamlı ceza çeker" (Müslim, iman, 175; Tirmizi, Tıb, 7; Nesâî, Cenâiz, 68, Dârimi, Diyât, 10; Ahmed b. Hanbel, II, 254, 478).
