kütüphanede aradığı sayfanın çalınmış olduğunu görünce yedi sülale komayıp giydiren nesildir. harbi lan ne bahtsız adamdım. hep aradığım konuların sayfası eksik olurdu. burda oyalanmayalım evde halledelim diye öyle sayfa koparıp giden ibneler vardı.
bu neslin dönem ödevleri olurdu. tarih ödevin varsa yandığının resmiydi. önce gider kütüphanede ansiklopedi arardın. açardın 5-6 tane ansiklopediyi önüne, her birini ne diyor diye tek tek okurdun. girişi şundan, gelişmeyi şundan şundan alayım derdin. o kadar ansiklopeyi okuyup, ödevi elinde yazıp verene kadar zaten alim olurdun. hem okuma hem de araştırma alışkanlığın gelişirdi. şimdi öyle değil, çat diye google'a yazıyor ödev konusunu, karşısına çıkanı kopyalayıp yapıştırıyor. biz yanlış yazınca baştan başlardık sayfaya.
aradığı şeyi bulana kadar en az 4-5 farklı alakasız konuyu sayfalar arasında bulmuş okumaya dalmış nesildir. Bu neslin daha eski jenerasyonları her şeyin fotokopisini çektirmemiş üşenmeden gerekli bilgiyi yanında getirdiği deftere not almıştır.
evde kocaman ansiklopedilerin durduğu rafa babasının yardımı ile uzanan ve sayfalarca yazan açıklamaları okuyup özetini çıkarmaya çalışan nesildir. ödev için zaman harcamak nedir bilir. ancak geldiğimiz nokta bu güruhu bile yok etmiştir. artık git ansiklopediye bak deseler bana onu çok eskiden yapardık oğlum internet diye bir şey var cevabını veririm. teknoloji çok bozdu bizi çok.
evde ansiklopedi olmadığından kütüphanede çok pineklemişliğim vardır.
fotokopi denen olayda yoktu çoğu yerde, olsa bile o şişe dibi gözlüklü herif dışarı çıkartmak yassah yeğenim derdi. bulduğun bilgiyi kağıt kalem yaz babam yaz.
O donemde yasayan bilir sozu bu donemde kullanilir. Bilgiye ulasmak isteyen arayacagi seyi bilir ve kolay ulasabilir. Bilgi ugurunda cekilen cile kutsaldir.
