bugün emir sultan mezarlığından yürürken düşündüğüm hadise.
dedim ki; bir gün ben de bu insanlar gibi ölüp gidicem ne de çok mezar var sayısı belirsiz belki sonsuz...çürüdükçe üstüne yenisi gömülen.. biri zeki müren kimi hiç bilinmeyen, bi dünya insan yatar bu mezarlıkta. ben de ölücem bi gün..ve belki de bir sayı olarak bile kalmayacağım burada dedim ya sayısız mezarlık... peki ya ne zaman gelecek kendi kıyametim?? belki o düşündüğüm an azrail gelip çekip alıcak ruhumu bedenimden... kim bilir.. o an ölmek isteyecek miyim bunalımda olduğum zamanlardaki gibi? ya da çok mu mutlu bi anımda gelicek azrailim. ne olur beş dakika daha yaşayayım mı diyeceğim. ya da bir günahın ortasında mı bulacak beni. çok utanacak mıyım rabbime karşı. keşke diyecek miyim şu an ahiretim için çalışıyor olsaydım..dünya fani ölüm hepimize.
az önce baktım 31 ekim 2059'da ölecekmişim. 1,529,042,307 saniye kalmış ölmeme. isteyen http://www.deathclock.com/ adresinden bakabilir. şaka bir yana bilmemektir zaten doğru olan. eğer bilseydin özellikle de sevdiklerinin ne zaman öleceğini bilseydin bu durum ölmeden insanı öldürmeye yeterdi. bu entry'yi girene kadar 1,529,042,218 saniyem kaldı artık idareli kullanmalıyım. yalnız bu geriye sayma olayı da insanın psikolojisini bozuyor hakkaten. neyse sayılı zaman çabuk geçer.*
insanın hayattan zevk almadığını zannettiği zaman düşündüğü gereksiz konudur.
HZ. Muhammed S.A.V azrailin sırıtan yüzünü görünce aylarca dili tutuluyor.
arkasından fazla konuşmayın derim, bir kahkaha patlatırsa insanlık mahvolur.