geçen gün üni otobüsünde yer buldum oturuyorum ama otobüs tıklım tıklım adım atacak yer yok sadece benim yanım boş ve kimse oturmadı o yarım saatlik yol boyunca yanımda ki boş koltuğa ya. o hissi yaradan kimseye yaşatmasın çok kötüydü lan.
hani bazen öyle bir siktir çekersin de umutlarına, öyle bir siktir çekip gitmek istersin, aileye arkadaşlara herkese, ama gidemezsin ya hani. kalman gerekir, içine atman gerekir.
yıllarca çalışırsın, okursun herkes seni örnek alır ama yıllar sonra seni örnek alan insanlar senden daha önde işte o zaman kendini dünyanın en değersiz insanı hissedersin.
çok sevilen bir arkadaşın veya yakın bir akrabanın ölüm haberini aldığım an'dır. ölüm gün gelecek hepimizi bulacak. kaçacak yer yok.. önemli olan ebedi hayata giderken değerli bir şeyler bırakabilmektir maddi veya manevi. yoksa hiçbir değer ve kıymetimiz yoktur..
tüm hayatın boyu bir halt olamamış ve hiç bir işi doğru düzgün yapmamışsan, her yanlız kaldığında bunları hatırlar ve ne kadar değersiz bi insan olduğun her seferinde yüzüne tokat gibi çarpılır.
Bir erkek icin sadece seks objesi oldugunu hissettigi andir, kalkip gitmek istesen de o sinirlenirse cok daha guclu oldugu icin kalkmaya cesaret edemedigin andir. Daha da kotusu sadece bir erkek icin degil tum erkekler icin tum kadinlarin seks objesi oldugunu anladigin andir.
