yazı yazdığı zamanlar. kendinden geçer, en öz ve öz haliyle yakalarsınız yazar kişisini, her kurduğu güzel cümlede, kendini tam olarak ifade edebildiğinde çocuk gibi gülümser bu insan. ne eksi, ne artı. sadece rahatlar, ifade eder, parçadan tüme doğru yol almanın verdiği hazzı yaşar.
üniversite giriş sınavlarında okulun kapısından içeri alınmaya başlayan öğrencilerin yüzlerindeki ifadeden daha masum ifade yoktur. korkuyla karışık tarif edilemez bir duygu yaşayan gençler muhtemelen içlerinden son dualarını ederlerken inanılmaz masum görünürler.
Kiz arkadaslarinizla yolda giderken vitrindeki saat gözünüze çapmistir, ikinizde çok begenmissinizdir lâkin yaninizda para yoktur. Ertesi gün o çok begendiginiz saati arkadasinizin bileginden görürsünüz, "sen alamadan ben aldim iste hehe" bakisi firlatmistir. Iste o an hiç masum olmadiginiz kadar masum olmussunuzdur.
insanlar ancak çocukken masum olurlar çünkü o zaman bütün duyguları saftır kötülük bilmez. Ama büyüyünce hiç kimse masum olamaz hayat kimseye masum olma şansını tanımaz.
