sabahtan aksama kadar disarlarda dolasip bir şeyler yiyip içip hic tuvalete gitmeden, tam eve giderken otobüste gelen cisini tutup evde kosarak tuvalete girip tazyikli bir şekilde işedigin an.
küçükken geceleri korkup annemle babamın yanına gidip aralarında yattığımda kendimi en huzurlu hissettiğim an o zaman olurdu sanki bana hiçbir şey zarar veremezmiş gibi hissederdim. sanırım böyle bir an. ne zaman korktuğumda annemle babamın yanına gidip aralarında uyuyamaz oldum işte o zaman başladı huzursuzluklarım.
