insan doğada tek başına acizdir. bir kedi yada köpek yavrusu bile içgüdüleriyle nasıl hayatta kalabileceğini azçok bilir. Fakat evrimleşen insan, sosyal yapıya gereğinden fazla alışmıştır. Betonların arasında, en azından alt-üst komşusunun varlığı yada dışarı çıktığında onun gibi insanların etrafında dolaşması, doğa karşısında aciz insanoğlunun, kendini güvende hissetmesini sağlar.
